Schronisko pod Rozsutcem (nieistniejące)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Wielkiego Roizsutca

Schronisko pod Rozsutcem (słow. Chata pod Rozsutcom) – nieistniejące już schronisko turystyczne w miejscu zwanym Pod Rozsutcom w tzw. Krywańskiej części Małej Fatry na Słowacji.

W 1932 r. tuż pod siodłem przełęczy Medziholie, po jego wschodniej stronie, stanęło pierwsze prywatne schronisko Jozefa Weidera, które spalili hitlerowcy po upadku słowackiego powstania narodowego z końcem 1944 r. Odbudowała je w 1946 r. Jarmila Uhrová. Nowe schronisko, większe od poprzedniego (86 miejsc noclegowych), zostało wkrótce przejęte przez KSTL. Służyło turystom blisko 40 lat: spłonęło 17 stycznia 1985 r. w wyniku awarii agregatu spalinowego napędzającego przyschroniskowy wyciąg narciarski. Na skutek sprzeciwu środowisk ochroniarskich (w tym czasie było już planowane powołanie parku narodowego w Małej Fatrze) nie zostało odbudowane. Ślad jego fundamentów jest do dziś widoczny w terenie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Gargulák Jozef, Križo Vladimír i in.: Malá Fatra. Turistický sprievodca ČSSR č. 1, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1984.
  • Karácsony Viliam: S batohom cez hory. Z histórie turistických chát a útulní na Slovensku do roku 1949. Slovenské združenie telesnej kultúry – Múzeum telesnej kultúry v SR, Bratislava 2009, ISBN 978-80-970298-5-2.