Septoria oenotherae
.jpg) Wywołane przez Septoria oenotherae plamy na liściu wiesiołka ozdobnego | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Septoria oenotherae |
| Nazwa systematyczna | |
| Septoria oenotherae Westend. Bull. Acad. R. Sci. Belg., Cl. Sci., sér. 2 2(7): 575 (1857) | |
Septoria oenotherae Westend. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb mikroskopijny pasożytujący na roślinach z rodzaju wiesiołek (Oenothera) i wywołujący u nich plamistość liści[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Septoria, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Gatunek ten opisał Gérard Daniel Westendorp w 1857 r.[1]
- Depazea oenotherae Lasch ex Rabenh. 1844
- Sphaeria oenotherae Lasch 1842
Znana jest tylko anamorfa tego gatunku[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
- Objawy na liściu
- W miejscach rozwoju grzybni na górnej stronie liści tworzą się okrągławe plamy o średnicy do 4 mm. Są żółtawe, żółtobrązowe lub zielonobrązowe, otoczone bardzo cienką brązowofioletową obwódką i fioletowym halo. Czasem łączą się z sobą[2].
- Cechy mikroskopowe
- Grzybnia rozwija się w tkance miękiszowej wewnątrz liści. pyknidia występują w środku plam, głównie na górnej liścia. Mają średnicę (48–) 60–116 μm. Ostiole pojedyncze, o średnicy 26–50 μm. Wewnątrz pyknidiów powstają nitkowate, proste, czasem nieco wygięte konidia o długości 24–50 (–60) μm i średnicy 1,5–2 μm. Mają 1–4 przegrody[2]. Zdolne do infekowania roślin konidia wykryto po 5 latach w przechowywanych próbkach nasion i po 10 miesiącach w szczątkach glebowych wiesiołka dwuletniego[4].
- Występowanie i żywiciele
- Gatunek Septoria oenotherae jest szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Północnej i Europie, podano jego występowanie także w Ameryce Środkowej[5], Azji (Armenia, Azerbejdżan, Chiny, Gruzja, Kazachstan, Korea, Rosja), w Republice Południowej Afryki i na Nowej Zelandii. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano liczne stanowiska[2]. Monofag, w Polsce podano jego występowanie głównie na wiesiołku dwuletnim (Oenothera biennis), ale także na innych, nieoznaczonych gatunkach wiesiołków (Oenothera sp.)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-04-24] (ang.).
- ↑ a b c d e f Agata Wołczańska, Grzyby z rodzaju Septoria w Polsce, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej, 2013, ISBN 978-83-7784-428-1
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-04-24] (ang.).
- ↑ Occurrence and viability of Septoria oenotherae in commercial seed samples of evening primrose [online] [dostęp 2021-04-24] (ang.).
- ↑ Discover Life [online] [dostęp 2021-04-24] (ang.).