Serhij Ratuszniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serhij Ratuszniak
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1961
Użhorod

Mer Użhorodu
Okres

od 1994
do 1998

Mer Użhorodu
Okres

od 2006
do 2010

Serhij Mykołajowycz Ratuszniak, ukr. Сергій Миколайович Ратушняк (ur. 17 lutego 1961 w Użhorodzie) – ukraiński inżynier i polityk, przedsiębiorca i samorządowiec, w latach 1994–1998 i 2006–2010 prezydent Użhorodu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w Instytucie Politechnicznym w Kijowie, po czym podjął pracę w przedsiębiorstwie meblowym w Użhorodzie. Był zatrudniony m.in. jako inżynier-konstruktor w spółce "Zakarpatpryład" (1986–1987), a później również jako starszy inżynier w laboratorium, dyrektor spółki "Rio" oraz "Spoiler". Na początku lat 90. stworzył "Rio-Syndykat", pod kontrolą którego znalazło się ponad 50 lokalnych przedsiębiorstw (m.in. bank, towarzystwo ubezpieczeniowe oraz zakłady spożywcze).

3 czerwca 1994 objął urząd prezydenta Użhorodu, na druga kadencję został wybrany w 1998 większością 77% głosów. W 1994 i 1998 nie dopuszczono go do udziału w wyborach do Rady Najwyższej. W 1998 prokuratur przedstawił mu zarzut otworzenia i wykorzystywania poza granicami kraju rachunku bankowego bez zgody NBU, za co w 2000 został aresztowany[1]. W lipcu tego samego roku wybrano go do Rady Obwodowej Zakarpacia (z poparciem 82% wyborców), w której zasiadał do kwietnia 2002. W marcu 2002 uzyskał mandat niezależnego posła do Rady Najwyższej. Wybrano go również na urząd prezydenta miasta, z którego objęcia zrezygnował.

Należał do SDPU oraz partii "Hromada", był przewodniczącym jej struktur na Zakarpaciu (1998), później znalazł się w szeregach partii "Jedność". Po 2002 współpracował z ruchem Za Jedyną Ukrainę, "Demokratycznymi Inicjatywami", "Naszą Ukrainą" (2003) i "Regionami Ukrainy" (od 2003). W 2005 znalazł się w Partii Ludowej Wołodymyra Łytwyna. W trakcie posłowania do Rady Najwyższej Ukrainy kilkakrotnie zmieniał frakcje poselskie. Zasłynął niekonwencjonalnym zachowaniem, m.in. wdając się w liczne bójki[2]. W marcu 2006 ponownie wybrany na urząd prezydenta Użhorodu. W wyborach w 2010 nie uzyskał reelekcji na to stanowisko[3]. W 2010 kandydował również na urząd prezydenta Ukrainy (dostał 0,12% głosów).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]