Simone Thomalla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Simone Thomalla
Ilustracja
Simone Thomalla w 2011
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1965
Lipsk

Multimedia w Wikimedia Commons

Simone Thomalla (ur. 11 kwietnia 1965 w Lipsku) – niemiecka aktorka i śpiewaczka. Występuje również w słuchowiskach. Pierwsze doświadczenia aktorskie zdobyła na planie serialu Durchreise – Die Geschichte einer Firma jako praktykantka Monika Helmholtz. Szerszej publiczności dała się poznać jako komisarz śledcza Eva Saalfeld w serialu Tatort. Rozgłos uzyskała grając rolę wiejskiej urzędniczki socjalnej Katji Baumann w ponad 40 odcinkach serialu kanału ZDF pt. Frühling[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Simone Thomalla urodziła się 11 kwietnia 1965 roku w Lipsku jako córka pochodzącego z Rybnika scenografa Alfreda Thomalli i fotomodelki Eriki Thomalli[2]. Wychowywała się w Poczdamie.

W 1988 r. poznała aktora teatralnego André Vettersa, rok później w ich związku urodziła się córka Sophia. Para pobrała się w 1991 r., a po czterech latach doszło do rozwodu. W latach 1995–1999 Thomalla spotykała się z aktorem Svenem Martinkiem, a od 1999 r. jej partnerem był Rudolf Assauer, z którym zamieszkała w Gelsenkirchen. Razem nakręcili spoty reklamowe dla browaru Veltins. Za produkcję Überraschung otrzymali w 2006 r. w kategorii Bester Werbespot mit Prominenten niemiecką nagrodę Goldene Kamera. Oprócz tego regularnie występowali w show Typisch Frau – Typisch Mann na kanale RTL[1]. Para rozstała się w 2009 roku.

W latach 2009–2021 była w związku z piłkarzem ręcznym, reprezentantem Niemiec Silvio Heinevetterem[1].

Jest zaangażowana w charytatywny projekt Prominence for Charity w ramach UNICEFu. W 2010 r. jej zdjęcia ukazały się w lutowym wydaniu niemieckiego Playboya, a w jego październikowym wydaniu z 2015 r. znalazła się wraz córką na okładce czasopisma po zdobyciu tytułu Deutschlands 25 schönste Stars[3].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie chciała zostać pianistką. Rozpoczęła naukę w szkole teatralnej Hochschule für Schauspielkunst Ernst Busch, gdzie uczęszczała do specjalnej klasy muzycznej. Debiut filmowy miała w 1982 r., jeszcze w czasach NRD, jako Franziska Lammertin u boku Reimara Johannesa Baura i Irmy Münch w filmie telewizyjnym Abgefunden[1]. W 1986 r. śpiewała w chórku popowego zespołu Jessica.

Debiut teatralny miała w 1987 r. w berlińskim Metropol-Theater w rockowym musicalu Rosa Laub. W ciągu następnych dwóch lat występowała na scenie drezdeńskiego Staatsschauspiel Dresden m.in. w Intrydze i miłości Friedricha Schillera i w Przebudzeniu się wiosny Franka Wedekinda[4].

W filmowej satyrze DEFY Zwei schräge Vögel wystąpiła w 1989 r. w roli Petry Anschuetz. W latach 90. XX w. miała szereg stałych ról w serialach telewizyjnych. W Agentur Herz występowała w latach 1991–1992, od 1993 do 1995 r. grała rolę Reginy Holle w Unser Lehrer Doktor Specht. Przełom w jej karierze nastąpił w 1993 r. po roli stażystki Moniki Helmholtz w sześcioodcinkowym miniserialu ZDF Durchreise – Die Geschichte einer Firma. W 1996 otrzymuje własny serial Mona M. – Mit den Waffen einer Frau, w którym gra rolę głównej bohaterki, prokuratorki Mony Moreny. W latach 1997–1999 gra w serialu Ärzte pediatrkę. W tym okresie występuje również w serialu Tatort, w odcinkach Berliner Weiße (1998) i Bienzle und die blinde Wut (1999)[5].

W latach dwutysięcznych Thomalla występuje wielokrotnie w filmach telewizyjnych. Tylko czasami pokazywała się w serialach, w drugoplanowych rolach, m.in. Der letzte Zeuge, Siska, Der Alte, Kobra – oddział specjalny i Der Bulle von Tölz. W dramacie erotycznym Anna H. – Geliebte, Ehefrau und Hure zagrała obok Doreen Jacobi i Thure Riefenstein, obok Saschy Hehn w Fremde Frauen küsst man nicht, w Am Anfang war die Eifersucht ze Stephanem Schwartzem, obok Dietera Pfaffa i Rity Russek Ein Vater zum Verlieben (2001) oraz wraz z Friedrichem von Thunem w Unser Papa, das Genie (2002).

Dalsze role filmowe Thomalla miała w wielokrotnie nagradzanym dramacie młodzieżowym Bis aufs Blut – Brüder auf Bewährung (2010), gdzie grała rolę matki młodego narkomana z Würzburga, który za handel narkotykami musi iść do więzienia. W komedii kanału Sat.1 Bei manchen Männern hilft nur Voodoo (2010) odtwarzała postać Doris Günther, którą mąż otumania za pomocą leków psychotropowych. W filmie ZDF Familie Fröhlich – Schlimmer geht immer (2010) pojawiła się u boku Jürgena Tarracha jako żona bezrobotnego, starająca się utrzymać rodzinę na powierzchni za pomocą wieczornych wyprzedaży. W filmie ARD w reżyserii Thomasa Nennstiela Die Erfinderbraut z 2013 r. zagrała tytułową rolę sprzątaczki Alexandry Fuchs, która pokazało swój wynalazek, miernik świeżości produktów spożywczych, biznesmenowi Gregorowi Sandowi, granemu przez Ulricha Noethena. W tym samym roku wystąpiła obok Svena Martinka w filmie Nach all den Jahren jako pisarka.

W maju 2008 r. zadebiutowała w serialu Tatort, grając w siedemsetnym oficjalnym odcinku pt. Todesstrafe i do 2015 r. występowała wraz z Martinem Wuttke w lipskim duecie Saalfeld i Keppler w MDR[6].

Od czerwca 2011 r. można było ją zobaczyć w serialu ZDF Frühling jako wiejską pracownicę socjalną Katję Baumann. Thomalla wzięła też udział wraz z Andreą Berg i Birgit Schrowange w nagraniu covera utworu Herberta Grönemeyera p.t. Männer, który pojawił się w styczniu 2013 r. na płycie Abenteuer – 20 Jahre Andrea Berg[7].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Kino[edytuj | edytuj kod]

Fernsehen[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Simone Thomalla. [dostęp 2023-03-31]. (niem.).
  2. ↑ Deutsche Biographie, Thomalla, Alfred - Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2024-04-14] (niem.).
  3. ↑ Playboy zeigt die 25 schönsten deutschen Stars. [dostęp 2023-03-31]. (niem.).
  4. ↑ SIMONE THOMALLA. [dostęp 2023-03-31]. (niem.).
  5. ↑ Simone Thomallas erstaunlicher Wandel. [dostęp 2023-03-31]. (niem.).
  6. ↑ Simone Thomalla und Martin Wuttke ermitteln. [dostęp 2023-03-31]. (niem.).
  7. ↑ Andrea Berg & Simone Thomalla & Birgit Schrowange – Männer. [dostęp 2023-03-31]. (niem.).
  8. ↑ Simone Thomalla. [dostęp 2023-03-31]. (niem.).
  9. ↑ Simone Thomalla. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Simone_Thomalla&oldid=73506744”