Sinica płucna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sinica płucna – odmiana sinicy, spowodowana słabym utlenowaniem krwi na skutek zaburzenia czynności płuc, na przykład w zapaleniu płuc, pylicach, astmie i innych chorobach. Od sinicy centralnej pochodzenia sercowego lub wynikającej z methemoglobinemii albo sulfhemoglobinemii odróżnia ją reakcja chorego na oddychanie czystym tlenem, mianowicie sinica płucna ustępuje.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Medycyna wewnętrzna: repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy. Gerd Herold, Jan Duława. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3018-8.