Skuwka sznurowadła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miedziana, plastikowa oraz mosiężna skuwka

Skuwka – niewielka plastikowa lub metalowa osłona występująca zwykle na zakończeniu sznurowadła, a czasem także liny bądź sznurka, chroniąca je przed strzępieniem. Jej twardość i zwartość ułatwiają również przeciskanie ich przez dziurki bądź inne wąskie szczeliny.

Skuwka określana bywa także zapożyczonym słowem „aglet” (lub „aiglet”), które wywodzi się ze starofrancuskiego „aguilette” (lub „aiguilette”) i jest zdrobnieniem od „aguille” (lub „aiguille”) oznaczającego igłę[1].

Obecnie skuwki robione są przeważnie z plastiku, jednak w przeszłości wykonywano je z metali, szkła albo kamienia. Wiele z nich było wysoce zdobionych i miało dekoracyjny charakter. Takie skuwki tworzone były ze srebra, złota i innych drogich materiałów. Przed wynalezieniem guzików stosowane były na końcach sznurków, wstążek lub rzemyków pozwalających sznurować ubrania. Czasami formowane były na kształt małych figurek.

Dzisiaj, w warunkach domowych, skuwki mogą być zrobione z takich materiałów jak: taśma klejąca, klej, wosk, żywica, włóczka, zgrzewany plastik, metalowa tubka bądź też przez zwykłe nadtopienie albo związanie końca sznurowadła[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mary Brooks Picken: The Fashion Dictionary. Funk and Wagnalls, 1957. ISBN 0-308-10052-2.
  2. Eight ways to make an aglet. Fieggen.com, 2009-05-05. [dostęp 2009-06-08].