Smilodon gracilis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Smilodon gracilis
Cope, 1880
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

kotowate

Podrodzina

Machajrodonty

Plemię

Smilodontini

Rodzaj

Smilodon

Gatunek

Smilodon gracilis

Smilodon gracilis – pierwszy gatunek zaliczony do tego rodzaju. Pojawił się ok. 2,5 miliona lat temu, zasiedlał wschodnie obszary kontynentu północnoamerykańskiego. Wywodził się prawdopodobnie od innego kota szablastozębnego – megantereona. Smilodon gracilis był najmniejszym i nalżej zbudowanym z trzech poznanych dotychczas gatunków smilodonów. Wielkością był zbliżony do lamparta Panthera pardus, ale był znacznie bardziej od niego masywny i cięższy, osiągając wagę ok. 100 kg. Po połączeniu obu kontynentów amerykańskich, Smilodon gracilis zasiedlił tereny Ameryki Południowej. Od niego wywodzi się największy z opisanych smilodontów – Smilodon populator.