Sobór św. Mikołaja w Niżynie
 74-104-0001
| |||||||||||||||||||||
| sobór katedralny | |||||||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||
| Katedra |
od 2007 | ||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
9/22 maja; 6/19 grudnia | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu czernihowskiego  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||||||||||||||||||
 51°02′53,0″N 31°53′13,7″E/51,048056 31,887139
| |||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||
Sobór św. Mikołaja (ukr. Свято-Миколаївський собор) – sobór prawosławny w stylu wczesnego baroku w Niżynie na Ukrainie. Katedra eparchii niżyńskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obecna cerkiew, pochodząca najprawdopodobniej z okresu 1650–1660, powstała na miejscu wcześniejszej, drewnianej cerkwi za pieniądze Iwana i Wasyla Zołotarenków (budowniczymi obiektu byli kozacy z pułku niżyńskiego). Barokowy sobór stał się architektonicznym wzorem dla kolejnych obiektów w tym samym stylu na całej Ukrainie. W 1663 w sobór był areną części wydarzeń tzw. Czarnej Rady, w następnie której hetmanem kozackim został zwolennik współpracy z Rosją – Iwan Brzuchowiecki. W dwadzieścia lat później sobór, razem z całym miastem, został zniszczony przez oddział księcia Romadanowskiego za współpracę z Piotrem Doroszenką. Został jednak pieczołowicie odbudowany.
W latach 1920–1939 sobór został zamieniony na magazyn. Po 1946 do upadku ZSRR mieścił się w nim lokalny dom kultury. Od 1990 pełni ponownie funkcje sakralne.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Sobór wzniesiony jest z cegły i białego marmuru w stylu barokowym, na planie krzyża greckiego. Najwyższa z pięciu kopuł obiektu ma 55 m wysokości, szerokość nawy poprzecznej wynosi 13 m. Wszystkie kopuły soboru są malowane na zielono i złoto. We wnętrzu wyróżnia się bogato rzeźbiony ikonostas. Wszystkie okna w cerkwi są półkoliste, otoczone sztukateriami i płaskorzeźbami. Centrum fasady obiektu stanowi niewielka rozeta.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A.Dylewski, Ukraina, Pascal, Bielsko-Biała, 2005, ISBN 83-7304-508-2.