Sochy (Stalowa Wola)
50°35′28″N 22°02′30″E/50,591111 22,041667| Dzielnica Stalowej Woli | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Data założenia |
1773 |
| W granicach Stalowej Woli |
1 września 1977 |
| SIMC |
0981245 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 15 |
| Kod pocztowy |
37-464 |
| Tablice rejestracyjne |
RST |
Położenie na mapie Stalowej Woli  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego  | |
| 50°35′28″N 22°02′30″E/50,591111 22,041667
| |
Sochy – część Stalowej Woli (woj. podkarpackie), położona nad rzeką San, do 1977 roku oddzielna wieś.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec XVIII wieku książę Franciszek Grzegorz Lubomirski w zakolu Sanu, zwanym zakolem rzeczyckim, na niewielkim karczowisku otoczonym zwartym lasem, założył niewielką osadę, której nadano nazwę Sochy. Był to przysiółek Charzewic o charakterze służebnym. Przed I wojną światową ówczesny właściciel Jerzy Lubomirski założył tu hodowlę bażantów. W 1936 utworzono tu po raz pierwszy rezerwat przyrody. Do 1944 roku rezerwat i wieś stanowiły własność Lubomirskich.
W 1953 roku utworzono ponownie rezerwat Rezerwat przyrody Sochy, ze względu na swoje unikatowe walory przyrodniczo-krajobrazowe - las łęgowy, skupisko tzw. topoli nadwiślańskiej - białej i czarnej. Rezerwat został w 1971 zlikwidowany[1] a drzewopstan ulega degradacji. Do dziś pozostało miejscami drewniane ogrodzenie rezerwatu, zabezpieczające przed zniszczeniem przez wchodzące zwierzęta z pobliskich pastwisk.
Obecnie zabudowę osiedla, liczącego kilkaset osób stanowią domki jednorodzinne, głównie murowane z tradycyjnymi gospodarstwami rolniczymi. 1 września 1977 roku włączone do rozbudowującego się miasta Stalowa Wola. Sochy są miejscem wielu wycieczek poza miasto i niedzielnych rodzinnych spacerów. Przez były rezerwat przebiega żółty szlak pieszy z Sandomierza do Leżajska. Prowadzi od sandomierskiego rynku. W Czekaju Pniowskim przeprawa promowa umożliwia przekroczenie Sanu. W Stalowej Woli przebiega nad lewym brzegiem Sanu, przepływającym północnymi i wschodnimi obrzeżami miasta. Kończy się w Leżajsku przy dworcu PKS, do którego zmierza ulicami: Siedlanka, Przemysłowa, Klasztorna i Mickiewicza.
Sochy od powstania w należały do parafii Charzewice, następnie od 1907 do parafii Rozwadów. W 1970 roku wymurowano pierwszą kapliczkę pw. Matki Bożej Różańcowej, którą w 1982 roku rozbudowano ze składek wiernych. W 1990 roku kaplicę powiększono i ukończono wyposażenie wnętrza. Jest to kaplica filialna parafii Matki Bożej Szkaplerznej Rozwadów[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 1970 r. nr 3, poz. 18
- ↑ Osiedle Sochy - Stalowka.NET Cytowanie i wykorzystanie informacji oraz zdjęć w publikacjach dozwolone za podaniem źródła. Dla tej informacji jest ono następujące [online], www.stalowka.net [dostęp 2023-05-01].
- ↑ Turystyczny szlak gniazd rodowych Lubomirskich - Stalowa Wola - Kompas Turystyczny [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2012 [dostęp 2023-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-26].