Solenopotes ferrisi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Solenopotes ferrisi
Fahrenholz, 1919
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

Phthiraptera

Podrząd

wszy

Rodzina

Linognathidae

Rodzaj

Solenopotes

Gatunek

Solenopotes ferrisi

Solenopotes ferrisi – gatunek wszy należący do rodziny Linognathidae, pasożytujący na jeleniu wirginijskim (Odocoileus virginianus), mulaku (Odocoileus hemionus), jeleniu (Cervus elaphus). Powoduje chorobę wszawicę.

Samiec długości 1,25 mm, samica 1,75 mm[1]. Są silnie spłaszczona grzbietowo-brzusznie. Samica składa jaja zwane gnidami, które są mocowane specjalnym "cementem" u nasady włosa. Rozwój osobniczy trwa po wykluciu się z jaja około 14 dni. Pasożytuje na skórze owłosionej głównie na powłokach brzusznych, głowie, szyi i okolicach nasady ogona. W przypadku silnego opadnięcia może występować na całym ciele. Występuje na terenie Ameryki Północnej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ferris G.F., Contributions towards a monograph of the sucking lice Part V, s.404-406

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ferris G.F., Contributions towards a monograph of the sucking lice Part V, Stanford University Publications, University Series, Biological Sciences, 1932, 5,
  • Solenopotes ferrisi, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2009-11-14] (ang.).