Sophie Arnould
 Portret Sophie Arnould, mal. Jean-Baptiste Greuze | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Ma(g)deleine Sophie Arnould, także Arnoult[1] (ur. 13 lutego 1740 w Paryżu, zm. 22 października 1802 tamże[1][2][3]) – francuska śpiewaczka, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Otrzymała staranne wykształcenie, uczyła się włoskiego i łaciny[1]. Śpiewu uczyła się u Marie Fel i Hippolyte Clairon[1][3]. Była faworytą madame Pompadour i rodziny królewskiej[1]. Od 1757 do 1778 roku występowała na deskach Opéra de Paris[1][2]. Śpiewała w operach takich kompozytorów jak Jean-Philippe Rameau, François Francœur i Pierre-Alexandre Monsigny[3]. Zasłynęła przede wszystkim jako odtwórczyni ról tytułowych w operach Christopha Willibalda Glucka Orfeusz i Eurydyka oraz Ifigenia w Aulidzie[1][2][3].
Obracała się w kręgach paryskich elit[1][3]. Po wycofaniu się ze sceny otrzymała pensję w wysokości 2 tysięcy liwrów[3]. Była matką trojga nieślubnych dzieci hrabiego de Lauragais[1]. Jej życie stało się źródłem licznych anegdot i opowieści, stanowiło inspirację dla opery Gabriela Piernégo Sophie Arnould (1927)[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 18. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b c Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 73. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 122. ISBN 0-02-865526-5.