Zamek w Pilicy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 16: Linia 16:


=== Historia ===
=== Historia ===
Pierwotnie w miejscu pałacu znajdowała się obronna siedziba rodu Toporczyków, którzy od nazwy miejscowości zaczęli się nazywac Pileckimi. Od nich Pilicę kupili w 1569 roku Padniewscy herbu Nowina. Około 1610 roku kasztelan oświęcimski Wojciech Padniewski wzniósł w miejscu rezydencji Pileckich nową późno[[renesans]]ową rezydencję w stylu włoskim i przeniósł się do niej z nieodległego zamku [[Smoleń]]. Po wygaśnięciu rodu Padniewskich kolejnym właścicielem był [[Jerzy Zbaraski]], który dokończył budowę, a następnie właścicielem stał się [Konstanty Wiśniowiecki]], przez małżeństwo z córką którego Heleną, zamek jako [[posag]] objął w posiadanie po 1636 roku starosta piotrkowski [[Stanisław Warszycki]] z Dankowa. On to rozbudował pałac, a w 1651 roku znacznie wzniósł potężne fortyfikacje otaczające zamek, w tym sześć murowanych bastionów z kazamatami połączonych murami kurtynowymi otoczonymi fosą o szerokości 20 metrów, dzięki czemu zamek stał się nowoczesną jak na ówczesne czasy twierdzą. Pomimo tego w 1655 roku na krótko zespół zamkowy został zajęty przez wojska szwedzkie, lecz wkrótce został odzyskany, a szkody usunięte<br /> W 1705 roku wojska szwedzkie ponownie zajęły zamek. W 1731 roku ostatnia z rodu Warszyckich Emerencjanna Pociejowa sprzedała zamek [[Maria Józefa Wessel|Marii z Wesslów Sobieskiej]] (wdowie po królewiczu [[Konstanty Władysław Sobieski|Konstantym Sobieskim]]), która następnie przebudowała pałac w stylu [[barok]]owym. W roku 1753 przekazała Pilicę bratankowi [[Teodor Wessel|Teodorowi Wesslowi]] i wstąpiła do klasztoru Sakramentek w Warszawie. W 1852 roku pałac kupił Krystyn August Moes, który rozpoczyna remont, po którym jednak pałac spłonął w pożarze. W 1876 roku ruinę kupił Leon Epstein, który wyremontował pałac i nadał mu styl [[neorenesans]]owy.
Pierwotnie w miejscu pałacu znajdowała się obronna siedziba rodu Toporczyków, którzy od nazwy miejscowości zaczęli się nazywać Pileckimi. Od nich Pilicę kupili w 1569 roku Padniewscy herbu Nowina. Około 1610 roku kasztelan oświęcimski Wojciech Padniewski wzniósł w miejscu rezydencji Pileckich nową późno[[renesans]]ową rezydencję w stylu włoskim i przeniósł się do niej z nieodległego zamku [[Smoleń]]. Po wygaśnięciu rodu Padniewskich kolejnym właścicielem był [[Jerzy Zbaraski]], który dokończył budowę, a następnie właścicielem stał się [[Konstanty Wiśniowiecki]], przez małżeństwo z córką którego Heleną, zamek jako [[posag]] objął w posiadanie po 1636 roku starosta piotrkowski [[Stanisław Warszycki]] z Dankowa. On to rozbudował pałac, a w 1651 roku znacznie wzniósł potężne fortyfikacje otaczające zamek, w tym sześć murowanych bastionów z kazamatami połączonych murami kurtynowymi otoczonymi fosą o szerokości 20 metrów, dzięki czemu zamek stał się nowoczesną jak na ówczesne czasy twierdzą. Pomimo tego w 1655 roku na krótko zespół zamkowy został zajęty przez wojska szwedzkie, lecz wkrótce został odzyskany, a szkody usunięte<br /> W 1705 roku wojska szwedzkie ponownie zajęły zamek. W 1731 roku ostatnia z rodu Warszyckich Emerencjanna Pociejowa sprzedała zamek [[Maria Józefa Wessel|Marii z Wesslów Sobieskiej]] (wdowie po królewiczu [[Konstanty Władysław Sobieski|Konstantym Sobieskim]]), która następnie przebudowała pałac w stylu [[barok]]owym. W roku 1753 przekazała Pilicę bratankowi [[Teodor Wessel|Teodorowi Wesslowi]] i wstąpiła do klasztoru Sakramentek w Warszawie. W 1852 roku pałac kupił Krystyn August Moes, który rozpoczyna remont, po którym jednak pałac spłonął w pożarze. W 1876 roku ruinę kupił Leon Epstein, który wyremontował pałac i nadał mu styl [[neorenesans]]owy.


W latach [[1906]]-[[1945]] właścicielami zamku była rodzina Arkuszewskich. Po wojnie pałac był siedzibą [[dom dziecka|domu dziecka]] dla dziewcząt, a w latach 80. XX w. zakładu poprawczego dla młodzieży. W latach 1960-1962 konserwowano pałacowe wnętrza. Od [[1989]] jest własnością [[Barbara Piasecka-Johnson|Barbary Piaseckiej-Johnson]].
W latach [[1906]]-[[1945]] właścicielami zamku była rodzina Arkuszewskich. Po wojnie pałac był siedzibą [[dom dziecka|domu dziecka]] dla dziewcząt, a w latach 80. XX w. zakładu poprawczego dla młodzieży. W latach 1960-1962 konserwowano pałacowe wnętrza. Od [[1989]] jest własnością [[Barbara Piasecka-Johnson|Barbary Piaseckiej-Johnson]].


=== Park ===
=== Park ===

Wersja z 16:09, 2 mar 2012

Szablon:Zabytek infobox

Zamek w Pilicy (zwany również pałacem) - zabytkowy zamek znajdujący się w mieście Pilica, w województwie śląskim. Otoczony fortyfikacjami bastionowymi zamek składa się z 4 skrzydeł otaczających wewnętrzny dziedziniec.

Historia

Pierwotnie w miejscu pałacu znajdowała się obronna siedziba rodu Toporczyków, którzy od nazwy miejscowości zaczęli się nazywać Pileckimi. Od nich Pilicę kupili w 1569 roku Padniewscy herbu Nowina. Około 1610 roku kasztelan oświęcimski Wojciech Padniewski wzniósł w miejscu rezydencji Pileckich nową późnorenesansową rezydencję w stylu włoskim i przeniósł się do niej z nieodległego zamku Smoleń. Po wygaśnięciu rodu Padniewskich kolejnym właścicielem był Jerzy Zbaraski, który dokończył budowę, a następnie właścicielem stał się Konstanty Wiśniowiecki, przez małżeństwo z córką którego Heleną, zamek jako posag objął w posiadanie po 1636 roku starosta piotrkowski Stanisław Warszycki z Dankowa. On to rozbudował pałac, a w 1651 roku znacznie wzniósł potężne fortyfikacje otaczające zamek, w tym sześć murowanych bastionów z kazamatami połączonych murami kurtynowymi otoczonymi fosą o szerokości 20 metrów, dzięki czemu zamek stał się nowoczesną jak na ówczesne czasy twierdzą. Pomimo tego w 1655 roku na krótko zespół zamkowy został zajęty przez wojska szwedzkie, lecz wkrótce został odzyskany, a szkody usunięte
W 1705 roku wojska szwedzkie ponownie zajęły zamek. W 1731 roku ostatnia z rodu Warszyckich Emerencjanna Pociejowa sprzedała zamek Marii z Wesslów Sobieskiej (wdowie po królewiczu Konstantym Sobieskim), która następnie przebudowała pałac w stylu barokowym. W roku 1753 przekazała Pilicę bratankowi Teodorowi Wesslowi i wstąpiła do klasztoru Sakramentek w Warszawie. W 1852 roku pałac kupił Krystyn August Moes, który rozpoczyna remont, po którym jednak pałac spłonął w pożarze. W 1876 roku ruinę kupił Leon Epstein, który wyremontował pałac i nadał mu styl neorenesansowy.

W latach 1906-1945 właścicielami zamku była rodzina Arkuszewskich. Po wojnie pałac był siedzibą domu dziecka dla dziewcząt, a w latach 80. XX w. zakładu poprawczego dla młodzieży. W latach 1960-1962 konserwowano pałacowe wnętrza. Od 1989 jest własnością Barbary Piaseckiej-Johnson.

Park

Wokół pałacu znajduje się park o powierzchni 10 hektarów o bogatej roślinności, uznany za pomnik przyrody jako dzieło sztuki ogrodowej. W parku znajduje się klasycystyczna studnia.

Wykopaliska archeologiczne

  • 1985 rok

Źródła

  • Jerzy Kwiatek. Polska. Urokliwy świat małych miasteczek. Sport i turystyka - Muza SA, Warszawa 2002, ISBN 83-7200-965-1