Pałac Sapiehów w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
RedBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot poprawił fr:Palais Sapieha (Varsovie)
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 3: Linia 3:
'''Pałac Sapiehów w Warszawie''' (''Koszary Sapieżyńskie'') - [[pałac]] w [[Warszawa|Warszawie]] na [[Nowe Miasto (Warszawa)|Nowym Mieście]] przy ul. Zakroczymskiej 6.
'''Pałac Sapiehów w Warszawie''' (''Koszary Sapieżyńskie'') - [[pałac]] w [[Warszawa|Warszawie]] na [[Nowe Miasto (Warszawa)|Nowym Mieście]] przy ul. Zakroczymskiej 6.


Pałac został zbudowany w latach [[1731]]-[[1746]] w stylu [[architektura baroku|baroku]] według projektu [[Jan Zygmunt Deybel|Jana Zygmunta Deybla]] dla [[kanclerz wielki litewski|kanclerza wielkiego litewskiego]] [[Jan Fryderyk Sapieha|Jana Fryderyka Sapiehy]].
Pałac został zbudowany w latach [[1731]]-[[1746]] w stylu [[architektura baroku|barokowym]] według projektu [[Jan Zygmunt Deybel|Jana Zygmunta Deybla]] dla [[kanclerz wielki litewski|kanclerza wielkiego litewskiego]] [[Jan Fryderyk Sapieha|Jana Fryderyka Sapiehy]].


Pałac w latach [[1818]]-[[1820]] został przebudowany na ''koszary Sapieżyńskie'' wg projektu [[Wilhelm Henryk Minter|Wilhelma Henryka Mintera]]. Od [[1820]] do [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] pełnił funkcje [[koszary|koszar]] [[4 Pułk Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego|4 Pułk Piechoty Liniowej - ''Czwartaków'']]. W dwudziestoleciu międzywojennym w pałacu mieściła się filia szpitala wojskowego. Został zniszczony w [[1944]] roku przez Niemców.
W 1817 roku będący już w złym stanie pałac od Sapiehów kupiła [[Komisja Rządowa Wojny]] Księstwa Warszawskiego. W latach [[1818]]-[[1820]] został przebudowany w stylu klasycystycznym na ''koszary Sapieżyńskie'' wg projektu [[Wilhelm Henryk Minter|Wilhelma Henryka Mintera]]. Przebudowa ta w dużym stopniu spowodowała zniszczenie bogatej szaty rokokowej na elewacjach. Od [[1820]] roku do [[Powstanie listopadowe|Powstania listopadowego]] pełnił funkcje [[koszary|koszar]] [[4 Pułk Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego|4 Pułk Piechoty Liniowej - ''Czwartaków'']]. Po powstaniu listopadowym, aż do ucieczki Rosjan z Warszawy w 1915 roku, pałac pełnił rolę koszar wojsk rosyjskich. W tym czasie jego elewacja uległa dalszej dewastacji, poprzez skucie boniowania i ryzalitu wejściowego. W dwudziestoleciu międzywojennym w pałacu mieściła się filia Głównego Wojskowego Szpitala Ujazdowskiego. Pałac został zniszczony w [[1944]] roku przez Niemców.


W latach [[1950]]-[[1955]] pałac został zrekonstruowany przez [[Maria Zachwatowiczowa|Marię Zachwatowiczową]], wg oryginalnych planów Jana Fryderyka Deybla z XVIII w.
Zrekonstruowany według projektu Deybla przez [[Maria Zachwatowiczowa|Marię Zachwatowiczową]] w latach [[1950]]-[[1955]]. Obecnie w pałacu tym znajduje się Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Słabo Słyszących nr 15. im. Ottona Lipkowskiego.

Obecnie w pałacu znajduje się Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Słabo Słyszących nr 15. im. Ottona Lipkowskiego.


=== Linki zewnętrzne ===
=== Linki zewnętrzne ===

Wersja z 20:56, 24 kwi 2012

Pałac Sapiehów

Pałac Sapiehów w Warszawie (Koszary Sapieżyńskie) - pałac w Warszawie na Nowym Mieście przy ul. Zakroczymskiej 6.

Pałac został zbudowany w latach 1731-1746 w stylu barokowym według projektu Jana Zygmunta Deybla dla kanclerza wielkiego litewskiego Jana Fryderyka Sapiehy.

W 1817 roku będący już w złym stanie pałac od Sapiehów kupiła Komisja Rządowa Wojny Księstwa Warszawskiego. W latach 1818-1820 został przebudowany w stylu klasycystycznym na koszary Sapieżyńskie wg projektu Wilhelma Henryka Mintera. Przebudowa ta w dużym stopniu spowodowała zniszczenie bogatej szaty rokokowej na elewacjach. Od 1820 roku do Powstania listopadowego pełnił funkcje koszar 4 Pułk Piechoty Liniowej - Czwartaków. Po powstaniu listopadowym, aż do ucieczki Rosjan z Warszawy w 1915 roku, pałac pełnił rolę koszar wojsk rosyjskich. W tym czasie jego elewacja uległa dalszej dewastacji, poprzez skucie boniowania i ryzalitu wejściowego. W dwudziestoleciu międzywojennym w pałacu mieściła się filia Głównego Wojskowego Szpitala Ujazdowskiego. Pałac został zniszczony w 1944 roku przez Niemców.

W latach 1950-1955 pałac został zrekonstruowany przez Marię Zachwatowiczową, wg oryginalnych planów Jana Fryderyka Deybla z XVIII w.

Obecnie w pałacu znajduje się Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Słabo Słyszących nr 15. im. Ottona Lipkowskiego.

Linki zewnętrzne


Nieprawidłowe parametry: {52|15|15|N|21|00|24|E|type:landmark|region:PL}