Dom Steffensów w Gdańsku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Gdansk-golden-house-gp.jpg|thumb|245px|Złota Kamienica]]
[[Plik:Gdansk-golden-house-gp.jpg|thumb|245px|Złota Kamienica]]


'''Złota kamienica''' – zabytkowa [[Kamienica (architektura)|kamienica]] położona przy [[Droga Królewska (Gdańsk)|Drodze Królewskiej]] w [[Gdańsk]]u na [[Główne Miasto|Głównym Mieście]]. Bywa nazywana domem Speymanna.
'''Złota kamienica''' – zabytkowa [[Kamienica (architektura)|kamienica]] położona przy [[Droga Królewska (Gdańsk)|Drodze Królewskiej]] w [[Gdańsk]]u na [[Główne Miasto|Głównym Mieście]]. Bywa nazywana domem Speymanna lub Steffensa.


== Historia ==
== Historia ==

Wersja z 23:21, 20 lis 2012

Złota Kamienica

Złota kamienica – zabytkowa kamienica położona przy Drodze Królewskiej w Gdańsku na Głównym Mieście. Bywa nazywana domem Speymanna lub Steffensa.

Historia

Kamienica została wzniesiona w latach 1609-1617, przy Długim Targu 41, na zamówienie ówczesnego burmistrza Gdańska Johanna Speymanna, według projektu architekta Abrahama van den Blocke[1].

Fasada posiada złocone kamienne płaskorzeźby, wykonane przez warsztat Abrahama van den Blocka, w którym działał domniemany autor scen batalistycznych, Jan Voigt z Rostocku. Na ścianie frontowej umieszczono płaskorzeźby ze scenami batalistycznymi oraz postaciami władców, w tym Zygmunta III Wazy i Władysława Jagiełły. W centralnej części fasady znalazły się herby używane przez Speymanna[2].

Żona burmistrza Speymanna – Judyta Maria miała w 1623 przyjmować tutaj króla Zygmunta III wraz z małżonką Anną Austriaczką[2].

Po 1660 kamienicę kupił kolejny burmistrz Gdańska Piotr Henrich. W czasie gdy była jego własnością w tym budynku miano dyskutować nad kształtem pokoju oliwskiego[3]. W latach 1786-1918 kamienica była własnością gdańskiego rodu Steffensów[3].

Kamienica została zniszczona w 1945 roku. Zrekonstruowano ją na podstawie pozostałości fasady w postaci wąskiego muru o wysokości trzech kondygnacji.

  1. Samp s. 25
  2. a b Samp s. 26
  3. a b Samp s. 27


Bibliografia