Zamek w Kole: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kod mapy, wikizacja, drobne techniczne, źródła/przypisy, WP:SK
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Architektura: drobne merytoryczne
Linia 37: Linia 37:
== Architektura ==
== Architektura ==
[[Plik:Zamek koło panorama.jpg|thumb|250px|Ruiny zamku od strony zachodniego narożnika]]
[[Plik:Zamek koło panorama.jpg|thumb|250px|Ruiny zamku od strony zachodniego narożnika]]

Zamek wzniesiono na planie wydłużonego prostokąta z potężnymi cegielnianymi murami na fundamencie z kamieni polnych. W południowo-wschodnim narożniku znajdowała się wieża. Mury obwodowe były wzmocnione [[Skarpa (architektura)|szkarpami]]. Do dziś zachował się fragment takiego muru, broniącego dostępu do zamku od strony południowej o wysokości około 5 m. Przetrwały też dolne kondygnacje wieży obronnej, wzniesionej na planie kwadratu, który ku górze przemienia się w koło.
'''Faza I'''

Najstarszym elementem zamku powstałym prawdopodobnie w początku XIV wieku była północna wieża-[[donżon]], którą otaczały fortyfikacje drewniane. Wieża ta nie została ukończona.

'''Faza II'''

Pod koniec panowania Kazimierza Wielkiego około 1382 roku wzniesiono dzisiejszy zamek na planie wydłużonego prostokąta z potężnymi ceglanymi murami na fundamencie z kamieni polnych, w obręb których włączono wcześniejszą wieżę-donżon. W południowo-wschodnim narożniku znajduje się niewysoka wieża-[[bergfried]], która na wysokości 8 metrów z kwadratowego zmienia swój przekrój na cylindryczny. Mury obwodowe były wzmocnione [[Skarpa (architektura)|szkarpami]]. Do dziś zachował się fragment takiego muru, broniącego dostępu do zamku od strony południowej o wysokości około 5 m. Zamek ten przypominał po rozbudowie inne zamki Kazimierza Wielkiego takie jak zamki w Koninie, Przedeczu, Inowłodzu, Łęczycy, Bobrownikach.


Drobne relikty obwarowań – fragmenty murów i fundamenty budynków zachowały się przy wschodnim i zachodnim murze obwodowym. Mur północny zawalił się na skutek podmywania wylewami rzeki.
Drobne relikty obwarowań – fragmenty murów i fundamenty budynków zachowały się przy wschodnim i zachodnim murze obwodowym. Mur północny zawalił się na skutek podmywania wylewami rzeki.

Wersja z 11:52, 11 gru 2012

Zamek w Kole
Symbol zabytku nr rej. 30/380 z 17.01.1953[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gozdów (gmina Kościelec)

Styl architektoniczny

gotyk

Ukończenie budowy

przed 1362

Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Ruiny zamku od strony wsi Dzierawy
Ruiny zamku w lipcu 1997 r. (w czasie powodzi)

Zamek w Kole[2] – warowny zamek, według Jana Długosza wzniesiony przez króla Kazimierza Wielkiego jeszcze przed rokiem 1362 (kiedy osada Koło uzyskała prawa miejskie). Budowla znajduje się na sztucznym wzniesieniu w zakolu Warty. W czasach jej wznoszenia, rzeka posiadała w tym rejonie liczne odnogi, które często wylewały, skutecznie uniemożliwiając dotarcie do zamku nieproszonym gościom.

Widok od południowej strony

Architektura

Ruiny zamku od strony zachodniego narożnika

Faza I

Najstarszym elementem zamku powstałym prawdopodobnie w początku XIV wieku była północna wieża-donżon, którą otaczały fortyfikacje drewniane. Wieża ta nie została ukończona.

Faza II

Pod koniec panowania Kazimierza Wielkiego około 1382 roku wzniesiono dzisiejszy zamek na planie wydłużonego prostokąta z potężnymi ceglanymi murami na fundamencie z kamieni polnych, w obręb których włączono wcześniejszą wieżę-donżon. W południowo-wschodnim narożniku znajduje się niewysoka wieża-bergfried, która na wysokości 8 metrów z kwadratowego zmienia swój przekrój na cylindryczny. Mury obwodowe były wzmocnione szkarpami. Do dziś zachował się fragment takiego muru, broniącego dostępu do zamku od strony południowej o wysokości około 5 m. Zamek ten przypominał po rozbudowie inne zamki Kazimierza Wielkiego takie jak zamki w Koninie, Przedeczu, Inowłodzu, Łęczycy, Bobrownikach.

Drobne relikty obwarowań – fragmenty murów i fundamenty budynków zachowały się przy wschodnim i zachodnim murze obwodowym. Mur północny zawalił się na skutek podmywania wylewami rzeki.

Budynki gospodarcze znajdowały się na dziedzińcu i przylegały do muru obwodowego od strony Warty.

Historia

Jan Długosz twierdzi, że przed 1362 r. Kazimierz III Wielki wystawił przywilej zezwalający Henrykowi, byłemu wójtowi w Warcie, na lokalizację zamku w Kole. Został wybudowany w ostatnich latach panowania Kazimierza, czyli przed lokacją samego Koła i nie wiadomo czy król kiedykolwiek w nim przebywał, ponieważ brak jest o tym jakiejkolwiek informacji w źródłach. Kolejna wzmianka pojawia się w Kronice Janka z Czarnkowa dopiero w 1383 roku i dotyczy starosty Krzona alias Krystyn z Kozichgłów herbu Lis, który miał z tego zamku poprowadzić wyprawę na dobra arcybiskupie podczas wojny Grzymalitów z Nałęczami.

Badania archeologiczne wykazały, że pierwszym obronnym elementem założenia zbudowanym jeszcze przed okresem panowania Kazimierza Wielkiego była wieża - donżon na planie prostokąta, zbudowana z cegły na fundamentach kamiennych i odwiedziona wałem drewniano-ziemnym, którą mógł wybudować Bolesław Pobożny (wg. M.Żemigały), Henryk Głogowczyk, Wacław II (wg. T.Olszackiego) lub Władysław Łokietek (wg. T.Poklewskiego-Koziełła). Gród ten otaczał rozlewiska rzeki Warty.

Razem z zamkiem w czasach Kazimierza Wielkiego zostały wybudowane również: ratusz i kościół farny Podwyższenia Świętego Krzyża, czyli pierwsze budowle murowane w Kole.

Kazimierz Wielki przyjmował tu poselstwo Związku Jaszczurczego. Po bitwie pod Grunwaldem podejmowano w niej ważne decyzje o dalszym prowadzeniu wojny. W latach 1476-1481 zamek był siedzibą księżnej sochaczewskiej Anny. Gdy zawiązywał się opozycyjny dla Zakonu Związek Pruski, jego przedstawiciele spotkali się z Kazimierzem Jagiellończykiem właśnie w Kole. W 1513 roku na zamku przebywał król Zygmunt Stary. Od połowy XVI wieku zamek zaczął podupadać. W 1655 roku zajęli go Szwedzi. W XVIII wieku August III nadał zamek bernardynom kolskim, którzy rozpoczęli rozbiórkę w celu uzyskania materiału budowlanego dla odbudowy zniszczonego klasztoru, jednak silna zaprawa łącząca kruchą cegłę uniemożliwiła całkowitą rozbiórkę murów budowli.

Zamek kolski był warownia o znacznych walorach obronnych. W latach 50. XX wieku zamek poddano konserwacji. Podczas prac archeologicznych w latach 70. pracownicy Muzeum Okręgowego w Koninie odkryli m.in. nieznane dotąd fundamenty, umożliwiające pełniejszą rekonstrukcję planu budowli. Znaleziono również wiele pozostałości takich jak szkiełka okienne, fragmenty naczyń szklanych, figurkę szachową. Zagadką nadal jest lokalizacja bramy wjazdowej. Podobno wjazdu do zamku strzegła wieża bramna w kutynie wschodniej, wysunięta przed mur obronny. Częste wylewy Warty oraz „gospodarni” wielkopolscy mieszkańcy sprawiły, że z dawnego zamczyska pozostały zaledwie niewielkie fragmenty murów, które po II wojnie światowej zabezpieczono.

Budowla była średniowieczną typową fortecą, ale też przez wiele lat siedzibą starostów kolskich. Przez wiele wieków Koło, dzięki zamku, stanowiło ważny punkt warowny państwa polskiego na terenie Wielkopolski. Zamek bywał odwiedzany przez królów polskich, odbywały się w nim również zjazdy szlachty wielkopolskiej od 1433 roku.

Zamek był przede wszystkim budowlą o charakterze militarnym, toteż przypuszcza się, że wyposażenie było raczej skromne. Być może bogatszy wystrój architektoniczny zastosowano w budynku na terenie zamku podczas rezydowania w nim księżnej Anny Sochaczewskiej.

Od połowy XVI stulecia stracił znaczenie i zaczął popadać w ruinę. Dziś już możemy oglądać tylko fragmenty zewnętrznych murów, fundamenty wieży bramnej i dolną część drugiej wieży.

Do rejestru zabytków ruiny zostały wpisane 17 stycznia 1953 roku.

Stan obecny

Ruiny zamku położone są około 3 km od centrum miasta, w malowniczej okolicy – na pograniczu osiedla Przedmieście Kaliskie oraz miejscowości Gozdów.

Warownia położona jest na niewielkim wzniesieniu w doliny rzeki Warty. Dziś jest głównie celem wycieczek mieszkańców Koła i pobliskich okolic, z powodu wybitnej ciszy i ciekawych krajobrazów.

Bibliografia

  • Jarosław Baciński. Zamek Królewski w Kole. Koło – Wąbrzeźno 2005
  • Tomasz Olszacki Zamek w Kole w świetle wyników badań archeologicznych (1977-1983) i nowych interpretacji [w:] Królewskie miasto Koło Studia w 650. rocznicę lokacji miasta Koła, red. Izabela Skierska. Koło 2012, s. 105-174, ISBN 978-83-62485-84-0
  • Józef Stanisław Mujta. 635 lat miasta Koła. Koło 1997
  • Piotr Maluśkiewicz. Ziemia Konińska. Konin 1997

Linki zewnętrzne

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2012-12-10].
  2. Zamek leży w granicach gminy Kościelec, nazywanie go „kolskim” wynika z historycznego znaczenia, w którym to budowla zbudowana została „dla miasta Koło”.