Branda de Castiglione: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
infobox, WP:SK |
→Biografia: drobne merytoryczne |
||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
[[16 sierpnia]] [[1404]] roku został biskupem Piacenzy. W sierpniu [[1408]] roku poparł papieża "pizańskiego", za co papież "rzymski" pozbawił go biskupstwa. Jednak już [[6 czerwca]] [[1411]] roku [[antypapież Jan XXIII|(anty)papież Jan XXIII]] przyznał mu kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera S. Clemente. |
[[16 sierpnia]] [[1404]] roku został biskupem Piacenzy. W sierpniu [[1408]] roku poparł papieża "pizańskiego", za co papież "rzymski" pozbawił go biskupstwa. Jednak już [[6 czerwca]] [[1411]] roku [[antypapież Jan XXIII|(anty)papież Jan XXIII]] przyznał mu kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera S. Clemente. |
||
W sierpniu [[1410]] roku został wysłany do Polski z zadaniem rozwiązania jej konfliktu z Zakonem Krzyżackim. W tym samym celu wysłano go tam [[1 marca]] [[1411]] roku. |
W sierpniu [[1410]] roku został wysłany do Polski z zadaniem rozwiązania jej konfliktu z Zakonem Krzyżackim. W tym samym celu wysłano go tam [[1 marca]] [[1411]] roku. Pośredniczył w zawarciu [[Pokój w Lubowli 1412|Pokoju w Lubowli]] pomiędzy Jagiełłą i Zygmuntem Luksemburskim. |
||
Brał udział w [[Sobór w Konstancji|Soborze w Konstancji]] i [[konklawe 1417]]. W następnych latach sprawował w kurii funkcję [[kardynał-protektor|protektora]] Polski (1419-22) oraz Niemiec i Węgier (1425). |
Brał udział w [[Sobór w Konstancji|Soborze w Konstancji]] i [[konklawe 1417]]. W następnych latach sprawował w kurii funkcję [[kardynał-protektor|protektora]] Polski (1419-22) oraz Niemiec i Węgier (1425). |
||
Wersja z 11:39, 6 cze 2013
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1360 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1443 |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Biskup Sabiny | |
| Okres sprawowania |
1440-1443 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
6 czerwca 1411 |
Branda de Castiglione (ur. ok. 1360 w Mediolanie, zm. 3 lutego 1443 w Castiglione) – włoski kardynał i dyplomata.
Biografia
Urodzony w szlacheckiej rodzinie, w 1389 roku uzyskał tytuł doktora obojga praw.
16 sierpnia 1404 roku został biskupem Piacenzy. W sierpniu 1408 roku poparł papieża "pizańskiego", za co papież "rzymski" pozbawił go biskupstwa. Jednak już 6 czerwca 1411 roku (anty)papież Jan XXIII przyznał mu kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera S. Clemente.
W sierpniu 1410 roku został wysłany do Polski z zadaniem rozwiązania jej konfliktu z Zakonem Krzyżackim. W tym samym celu wysłano go tam 1 marca 1411 roku. Pośredniczył w zawarciu Pokoju w Lubowli pomiędzy Jagiełłą i Zygmuntem Luksemburskim.
Brał udział w Soborze w Konstancji i konklawe 1417. W następnych latach sprawował w kurii funkcję protektora Polski (1419-22) oraz Niemiec i Węgier (1425).
W grudniu 1421 papież Marcin V wysłał go do Czech i Niemiec w celu zorganizowania walki z husytyzmem. Do Rzymu powrócił w 1424 roku. W 1431 został kardynałem-biskupem Porto, a w 1440 kardynałem-biskupem Sabiny.
Uczestniczył w soborze bazylejskim.
Bibliografia
- Drabina J., Kontakty papiestwa z Polską 1378-1417 w latach wielkiej schizmy zachodniej, Kraków 1993, s. 90.
- Branda de Castiglione