Zjazd łucki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
ilustracja |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
<gallery widths=120 heights=150> |
<gallery widths=120 heights=150> |
||
Plik:Vytautas the great.jpg|[[Witold Kiejstutowicz|książę Witold]] |
Plik:Vytautas the great.jpg|[[Witold Kiejstutowicz|książę Witold]] |
||
Plik: |
Plik:Jogaila (Władysław II).jpg|[[Władysław II Jagiełło]] |
||
Plik:Albrecht Dürer 082.jpg|[[Zygmunt Luksemburski]] |
Plik:Albrecht Dürer 082.jpg|[[Zygmunt Luksemburski]] |
||
Plik:Eryk I Pomorski Darłowo.jpg|[[Eryk Pomorski]] |
Plik:Eryk I Pomorski Darłowo.jpg|[[Eryk Pomorski]] |
||
Plik:Cardinal Zbigniew Oleśnicki.PNG|[[Zbigniew Oleśnicki]] |
|||
</gallery> |
</gallery> |
||
Wersja z 09:49, 7 cze 2013
Zjazd łucki – zjazd monarchów europejskich z 1429 roku, którzy obradowali nad obroną Europy przed imperium osmańskim.
Zjazd odbył się na zamku w Łucku, trwał od 6 stycznia 1429 przez 13 tygodni. Wśród obecnych w Łucku władców byli:
- wielki książę litewski – Witold
- król Polski – Władysław II Jagiełło z żona Zofią Holszańską
- król niemiecki, czeski i węgierski (późniejszy cesarz) – Zygmunt Luksemburski z żoną Barbarą (przybyli w połowie lutego)
- król Danii, Szwecji i Norwegii, książę stargardzki i słupski – Eryk Pomorski
- wielki książę moskiewski – Wasyl Wasyliewicz (zięć Witolda)
- wielki mistrz zakonu krzyżackiego – Paul von Russdorff
- wielki mistrz kawalerów mieczowych – Zygfryd (?)
- legat papieski Jędrzej
- prymas Wojciech Jastrzębiec
- metropolita kijowski Focjusz
- chan Tatarów perekopskich
- chan Tatarów wołżańskich
- chan Tatarów dońskich
- hospodar Wołoszczyzny Aleksander Dobry
- książęta mazowieccy, pomorscy, śląscy, twerscy i odojewscy
- posłowie cesarza bizantyjskiego Jana VIII Paleologa
Pomimo że celem zjazdu miały być ustalenia dotyczące obrony przed Turkami, to zdominowała go inna kwestia. Po przybyciu na zjazd w lutym 1429, król niemiecki i węgierski Zygmunt Luksemburczyk chcąc rozbić unię polsko-litewską wystąpił z projektem koronacji księcia Witolda. Od razu uzyskał akceptację tej propozycji Władysława Jagiełły, który wiedział, że sprzeciw naraziłby go na nieporozumienia z Litwinami oraz dzięki temu sam zaszachuje w ten sposób Polaków chcących dokonywać po jego śmierci elekcji tronu, być może w sposób niekorzystny dla jego synów. Witold oficjalnie demonstrował w tej sprawie niezdecydowanie. Projekt koronacji poparli panowie litewscy, natomiast sprzeciwił jej się Zbigniew Oleśnicki, podkanclerzy Władysław Oporowski i Piotr Szafraniec, którzy twierdzili, że o koronie może decydować papież, a nie cesarz. Jagiełło uznał, że jego demonstracja się udała i zmienił zdanie odnośnie koronacji uznając, że w tej sytuacji załatwi sprawę sukcesji tronu polskiego polubownie[1].
- ↑ Henryk Łowmiański, Polityka Jagiellonów, Poznań 1999, s.68
Bibliografia
- T.J.Stecki. Łuck starożytny i dzisiejszy, — Kraków, 1876 — s.54
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 1, pod red. F. Sulimirskiego, B. Chlebowskiego, W. Walewskiego, t. 5, 1884, s. 779.
- Kalendarium Władysława II Jagiełły