Paracenteza (otolaryngologia)

Paracenteza, inaczej myringotomia – zabieg laryngologiczny polegający na nakłuciu błony bębenkowej w celu ewakuacji wydzieliny patologicznej z jamy bębenkowej, lub w celach diagnostycznych. Wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym (u dzieci).

Technika zabiegu

• nacięcie błony bębenkowej specjalnym nożem do paracentezy w kwadrancie przednio-dolnym, lub tylno-dolnym
• odessanie w przypadku obecności zalegającej wydzieliny z jamy bębenkowej
• czasami założenie drenika wentylacyjnego (pistonu) w miejsce naciętej błony bębenkowej, celem utrzymania czasowego drenażu jamy bębenkowej
• czas, w którym wykonywany jest zabieg, zazwyczaj nie przekracza 10 min

Wskazania

• wysiękowe zapalenie ucha środkowego
• krew w jamie bębenkowej (haemotympanum) najczęściej po urazie głowy
• brak poprawy lub narastanie objawów ostrego zapalenia ucha środkowego mimo leczenia farmakologicznego
• każde powikłanie ostrego zapalenia ucha środkowego
  • niedowład nerwu twarzowego
  • usznopochodne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
  • zaburzenia równowagi

Bibliografia

• Stanisław Iwankiewicz: Ćwiczenia z otolaryngologii. Warszawa: PZWL, 1985, s. 94-95. ISBN 83-200-0823-9.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.