Wikarówka na Wawelu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
|||
Linia 24: | Linia 24: | ||
|właściciel = |
|właściciel = |
||
|plan budynku = Wawel Hill - Wikarowka.svg |
|plan budynku = Wawel Hill - Wikarowka.svg |
||
|stopniN = |minutN = |sekundN = |
|stopniN = 50 |minutN = 3 |sekundN = 15 |
||
|stopniE = |minutW = |sekundW = |
|stopniE = 19 |minutW = 56|sekundW = 5 |
||
|commons = Category:Wawel Wikarówka |
|commons = Category:Wawel Wikarówka |
||
|www = |
|www = |
Wersja z 15:59, 16 sty 2015
Wikarówka | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Ukończenie budowy |
XV wiek |
Plan budynku | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Wikarówka, zwana również Domem kapitulnym po Koniecpolskim lub Domem wikariuszy zamkowych – budynek nr 3 na wzgórzu wawelskim w Krakowie. Mieści się na zachód od Katedry Wawelskiej.
Historia
Obiekt był pierwotnie własnością królewską, którą w 1441 r. Władysław III Warneńczyk ofiarował kanclerzowi wielkiemu koronnemu Janowi Taszce Koniecpolskiemu. Został on przebudowany w 1522 r., a w 2. połowie XVI wieku rozbudowany. W 1889 r.[1] budynek znów przebudowano przez architekta Antoniego Siedekę. Obecnie wykorzystywany jest na kancelarię parafialną, a także mieszkania kleru katedralnego.
Architektura
Wikarówka jest trójkondygnacyjną budowlą z dziedzińcem wewnętrznym. Od północy znajduje się wieżyczka z klatką schodową, dobudowana w 2. połowie XIX wieku. Z tego okresu pochodzi również drugie piętro oraz pewne elementy neorenesansowe. Na pierwszym piętrze na kroksztynach nadwieszony jest wykusz, pochodzący z 1. połowy XVI wieku. Na wykuszu widoczny jest herb Belina.
Ciekawostki
Prawdopodobnie w 1573 r. w pobliżu katedry i tego budynku Samuel Zborowski zabił Andrzeja Wapowskiego (kasztelana przemyskiego).
Bibliografia
- Kazimierz Kuczman: Wzgórze Wawelskie, Przewodnik. Wyd. 2. Kraków: 1988.