Budynek Seminarium Duchownego na Wawelu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek Seminarium Duchownego
Symbol zabytku nr rej. A-07 z 24.03.1933[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Adres

Wawel 7

Ukończenie budowy

XV wiek

Plan budynku
Plan budynku
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Budynek Seminarium Duchownego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Budynek Seminarium Duchownego”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Budynek Seminarium Duchownego”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Budynek Seminarium Duchownego”
Ziemia50°03′15,7″N 19°56′02,8″E/50,054361 19,934111

Budynek dawnego Seminarium Duchownego – gmach nr 7 na wzgórzu wawelskim w Krakowie. Od północy przylega do murów fortyfikacyjnych. Mieści się pomiędzy budynkiem administracji a Domem Katedralnym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obiekt składa się z trzech budynków, pochodzących z XV wieku: budynku zbudowanego dla królowej Zofii, ostatniej małżonki Jagiełły, który następnie stał się domem prebendarzy kaplicy św. Trójcy (ufundowanego przez Władysława II Jagiełłę w 1431 r), domu Hińczy z Rogowa oddanego następnie mansjonarzom oraz domu zwanego Pińczowem należącego do Jana Głowacza z Oleśnicy (brata kardynała Zbigniewa Oleśnickiego) z zachowanym częściowo hypocaustum. Dom prebendarzy stał się siedzibą założonego przez bpa Bernarda Maciejowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w 1602 r. Sumptem bpa Konstantego Felicjana Szaniawskiego dołączono kolejne dwa budynki według planów Kacpra Bażanki w 1729 r. W 1801 r. budynek przebudowano przez Jana Chrzciciela Markla na koszary wojskowe (mieszczące się tu w latach 18481905), likwidując przy tym seminarium. Mieszczące się tu od 1913 r. Muzeum Etnograficzne znieśli hitlerowcy. Obecnie mieszczą się tu biura części działów Zamku Królewskiego na Wawelu – Państwowe Zbiory Sztuki oraz kilka sal wystawowo-konferencyjnych.[potrzebny przypis]

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek o 4 kondygnacjach wybudowany jest z cegły. W dawnym refektarzu i oratorium znajduje się zachowana barokowa dekoracja stiukowa, zaś w piwnicy i sieni późnogotyckie oraz renesansowe portale.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]