Wielki Gościniec Litewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m link
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
drobne merytoryczne
Linia 2: Linia 2:
'''Wielki Gościniec Litewski''' – jeden z najważniejszych lądowych traktów handlowych [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]].
'''Wielki Gościniec Litewski''' – jeden z najważniejszych lądowych traktów handlowych [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]].


Łączył [[Warszawa|Warszawę]] z [[Wilno|Wilnem]], czyli [[Korona Polska|Koronę Polską]] z [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkim Księstwem Litewskim]]. Biegł przez [[Sulejówek]], [[Okuniew]], [[Stanisławów]], [[Dobre]], [[Liw]], [[Węgrów]], [[Sokołów Podlaski]], [[Skrzeszew]], Frankopol, [[Wirów (województwo mazowieckie)|Wirów]], [[Drohiczyn (województwo podlaskie)|Drohiczyn]], [[Granne]], [[Pobikry]], Rutkę, [[Ciechanowiec]], [[Brańsk]], [[Bielsk Podlaski]], [[Białystok]], [[Supraśl]], [[Wasilków]], [[Czarna Białostocka|Czarną Białostocką]], [[Sokółka|Sokółkę]], [[Kuźnica Białostocka|Kuźnicę Białostocką]], [[Grodno]], [[Druskieniki]] i [[Troki]] do Wilna. Z Wilna szlak prowadził do [[Rosja|Rosji]], zaś z Warszawy do najważniejszych stolic [[Europa|Europy]].
Łączył [[Warszawa|Warszawę]] z [[Wilno|Wilnem]], czyli [[Korona Polska|Koronę Polską]] z [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkim Księstwem Litewskim]]. Biegł przez [[Sulejówek]], [[Okuniew]], [[Stanisławów]], [[Dobre]], [[Liw]], [[Węgrów]], [[Sokołów Podlaski]], gdzie rozwidlał się w kierunku na:
* [[Skrzeszew]], Frankopol, [[Wirów (województwo mazowieckie)|Wirów]] i [[Drohiczyn (województwo podlaskie)|Drohiczyn]]
* [[Granne]] (przeprawa przez Bug), [[Pobikry]], Rutkę, [[Ciechanowiec]], [[Brańsk]], [[Bielsk Podlaski]], [[Białystok]], [[Supraśl]], [[Wasilków]], [[Czarna Białostocka|Czarną Białostocką]], [[Sokółka|Sokółkę]], [[Kuźnica Białostocka|Kuźnicę Białostocką]], [[Grodno]], [[Druskieniki]] i [[Troki]] do Wilna. Z Wilna szlak prowadził wgłąb Wielkiego Księstwa Litewskiego, do [[Inflanty|Inflant]] lub [[Rosja|Rosji]], zaś z Warszawy do najważniejszych stolic [[Europa|Europy]].


Trasa na przełomie wieków zmieniała się, zbaczając z głównego traktu, jednak istnienie kilku wariantów gościńca nie zmieniało w sposób zasadniczy jego biegu. Początki szlaku sięgają XI–XIII wieku, ale czasy jego świetności przypadają na wiek XVIII. Wraz z pojawieniem się regularnej poczty w czasach saskich pojawiły się na szlaku stacje pocztowe których obowiązek utrzymania spoczywał na leżących wzdłuż Gościńca miastach. W stacjach pocztowych dbano o wysoki poziom usług zarówno kurierskich jak i pasażerskich<ref>L. Zimowski, Geneza i rozwój komunikacji pocztowej na ziemiach polskich,str.215, Warszawa 1972.</ref><ref>400 lat poczty polskiej,Wydawnictwo okolicznościowe, opracowanie zbiorowe, str. 14, Warszawa 1958</ref>. Swoje wojaże Wielkim Gościńcem opisywało wielu podróżników. Do najciekawszych należy XVIII-wieczna relacja [[Georg Forster|Georga Forstera]] z roku 1784, uczestnika morskiej wyprawy [[James Cook|Jamesa Cooka]], wykładowcy [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Wileńskiego]], spisana w jego dzienniku z podróży do Wilna jaką odbył na zaproszenie [[Hugo Kołłątaj]]a a drukowana później w wielu ówczesnych gazetach europejskich<ref>Polska stanisławowska w oczach cudzoziemców, t. 1, str. 63, oprac. W. Zawadzki, Warszawa 1963.</ref>
Trasa na przełomie wieków zmieniała się, zbaczając z głównego traktu, jednak istnienie kilku wariantów gościńca nie zmieniało w sposób zasadniczy jego biegu. Początki szlaku sięgają XI–XIII wieku, ale czasy jego świetności przypadają na wiek XVIII. Wraz z pojawieniem się regularnej poczty w czasach saskich pojawiły się na szlaku stacje pocztowe których obowiązek utrzymania spoczywał na leżących wzdłuż Gościńca miastach. W stacjach pocztowych dbano o wysoki poziom usług zarówno kurierskich jak i pasażerskich<ref>L. Zimowski, Geneza i rozwój komunikacji pocztowej na ziemiach polskich,str.215, Warszawa 1972.</ref><ref>400 lat poczty polskiej,Wydawnictwo okolicznościowe, opracowanie zbiorowe, str. 14, Warszawa 1958</ref>. Swoje wojaże Wielkim Gościńcem opisywało wielu podróżników. Do najciekawszych należy XVIII-wieczna relacja [[Georg Forster|Georga Forstera]] z roku 1784, uczestnika morskiej wyprawy [[James Cook|Jamesa Cooka]], wykładowcy [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Wileńskiego]], spisana w jego dzienniku z podróży do Wilna jaką odbył na zaproszenie [[Hugo Kołłątaj]]a a drukowana później w wielu ówczesnych gazetach europejskich<ref>Polska stanisławowska w oczach cudzoziemców, t. 1, str. 63, oprac. W. Zawadzki, Warszawa 1963.</ref>


27 listopada 2009 roku na [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]] odbyła się konferencja „Wielki Gościniec Litewski jako szlak turystyczny” inaugurująca realizację projektu pod tą samą nazwą<ref>[http://www.aktualnosciturystyczne.pl/produkt-turystyczny/wielki-gosciniec-litewski-jako-szlak-turystyczny/|Wielki Gościniec Litewski Jako szlak Turystyczny ]ze strony internetowej www.aktualnosciturystyczne.pl dostęp 02-07-2012</ref>. Celem projektu jest wykreowanie, wytyczenie i wypromowanie nowego szlaku turystycznego wzdłuż historycznego traktu handlowego i pocztowego wiodącego z Warszawy do Wilna. W celu realizacji przedsięwzięcia, 8 maja 2012 roku w Sokołowie Podlaskim powołano do życia [[Lokalna Organizacja Turystyczna Wielki Gościniec Litewski|Lokalną Organizację Turystyczną Wielki Gościniec Litewski]]<ref>[http://www.podlasie24.pl//wiadomosci/sokolow-podlaski/spotkanie-zalozycielskie-wielkiego-goscinca-litewskiego-a426.html| Spotkanie założycielskie Wielkiego Gościńca Litewskiego] ze strony internetowej www.podlasie24.pl dostęp 02-07-2012 </ref>.
27 listopada 2009 roku na [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]] odbyła się konferencja „Wielki Gościniec Litewski jako szlak turystyczny” inaugurująca realizację projektu pod tą samą nazwą<ref>[http://www.aktualnosciturystyczne.pl/produkt-turystyczny/wielki-gosciniec-litewski-jako-szlak-turystyczny/|Wielki Gościniec Litewski Jako szlak Turystyczny ]ze strony internetowej www.aktualnosciturystyczne.pl dostęp 02-07-2012</ref>. Celem projektu jest wykreowanie, wytyczenie i wypromowanie nowego szlaku turystycznego wzdłuż historycznego traktu handlowego i pocztowego wiodącego z Warszawy do Wilna. W celu realizacji przedsięwzięcia, 8 maja 2012 roku w Sokołowie Podlaskim powołano do życia [[Lokalna Organizacja Turystyczna Wielki Gościniec Litewski|Lokalną Organizację Turystyczną Wielki Gościniec Litewski]]<ref>[http://www.podlasie24.pl//wiadomosci/sokolow-podlaski/spotkanie-zalozycielskie-wielkiego-goscinca-litewskiego-a426.html| Spotkanie założycielskie Wielkiego Gościńca Litewskiego] ze strony internetowej www.podlasie24.pl dostęp 02-07-2012 </ref>.

Wersja z 10:05, 12 sie 2015

Wielki Gościniec Litewski

Wielki Gościniec Litewski – jeden z najważniejszych lądowych traktów handlowych Rzeczypospolitej.

Łączył Warszawę z Wilnem, czyli Koronę Polską z Wielkim Księstwem Litewskim. Biegł przez Sulejówek, Okuniew, Stanisławów, Dobre, Liw, Węgrów, Sokołów Podlaski, gdzie rozwidlał się w kierunku na:

Trasa na przełomie wieków zmieniała się, zbaczając z głównego traktu, jednak istnienie kilku wariantów gościńca nie zmieniało w sposób zasadniczy jego biegu. Początki szlaku sięgają XI–XIII wieku, ale czasy jego świetności przypadają na wiek XVIII. Wraz z pojawieniem się regularnej poczty w czasach saskich pojawiły się na szlaku stacje pocztowe których obowiązek utrzymania spoczywał na leżących wzdłuż Gościńca miastach. W stacjach pocztowych dbano o wysoki poziom usług zarówno kurierskich jak i pasażerskich[1][2]. Swoje wojaże Wielkim Gościńcem opisywało wielu podróżników. Do najciekawszych należy XVIII-wieczna relacja Georga Forstera z roku 1784, uczestnika morskiej wyprawy Jamesa Cooka, wykładowcy Uniwersytetu Wileńskiego, spisana w jego dzienniku z podróży do Wilna jaką odbył na zaproszenie Hugo Kołłątaja a drukowana później w wielu ówczesnych gazetach europejskich[3]

27 listopada 2009 roku na Zamku Królewskim w Warszawie odbyła się konferencja „Wielki Gościniec Litewski jako szlak turystyczny” inaugurująca realizację projektu pod tą samą nazwą[4]. Celem projektu jest wykreowanie, wytyczenie i wypromowanie nowego szlaku turystycznego wzdłuż historycznego traktu handlowego i pocztowego wiodącego z Warszawy do Wilna. W celu realizacji przedsięwzięcia, 8 maja 2012 roku w Sokołowie Podlaskim powołano do życia Lokalną Organizację Turystyczną Wielki Gościniec Litewski[5].

Staraniem Sokołowskiego Towarzystwa Społeczno Kulturalnego na początku roku 2012 ukazał się bezpłatny, ilustrowany, przewodnik pt. Wielki Gościniec Litewski[6]

  1. ↑ L. Zimowski, Geneza i rozwój komunikacji pocztowej na ziemiach polskich,str.215, Warszawa 1972.
  2. ↑ 400 lat poczty polskiej,Wydawnictwo okolicznościowe, opracowanie zbiorowe, str. 14, Warszawa 1958
  3. ↑ Polska stanisławowska w oczach cudzoziemców, t. 1, str. 63, oprac. W. Zawadzki, Warszawa 1963.
  4. ↑ Gościniec Litewski Jako szlak Turystyczny ze strony internetowej www.aktualnosciturystyczne.pl dostęp 02-07-2012
  5. ↑ Spotkanie założycielskie Wielkiego Gościńca Litewskiego ze strony internetowej www.podlasie24.pl dostęp 02-07-2012
  6. ↑ | Szlakiem Wielkiego Gościńca Litewskiego ze strony internetowej sokolow-stsk.blogspot.com

Bibliografia

  • Polska stanisławowska w oczach cudzoziemców, t. 1-2, oprac. W. Zawadzki, Warszawa 1963.
  • Dzieje Sokołowa Podlaskiego i jego regionu, red. J. Kazimierski, Warszawa 1982.
  • L. Zimowski, Geneza i rozwój komunikacji pocztowej na ziemiach polskich, Warszawa 1972.
  • Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I-XV, Warszawa 1880-1902.
  • 400 lat poczty polskiej, Warszawa 1958.

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wielki_Gościniec_Litewski&oldid=43378411”