Uszakowo: Różnice pomiędzy wersjami

Uszakowo
Ушаково
Państwo	Obwód kaliningradzki
Populacja; • liczba ludności	; 812; (2011)
	Położenie na mapie brak Brak mapy: Szablon:Państwo dane Obwód kaliningradzki Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:22, 24 sie 2015

Uszakowo (ros. Ушаково, niem. Brandenburg^[1], pol. hist. Pokarmin^[2], lit. Pokarviai) - osiedle w obwodzie kaliningradzkim, w Rosji.

Uszakowo położone jest przy ujściu rzeki Świeżej do Zalewu Wiślanego, przy drodze z Mamonowa do Kaliningradu.

Nazwa niemiecka miejscowości Brandenburg (1266) pochodzi od założyciela miejscowości margrabiego Ottona III brandenburskiego. Pochodzenie nazwy polskiej Pokarmin objaśnia Słow. geogr. - w pobliżu zamku była wieś Pokarben (Pokarmin). Miejscowość zwana była też niekiedy Nowe Zgorzelice, Nowozgorzelce.

W drugiej połowie XIX w. było tu 1492 mieszkańców. W 1910 Pokarmin miał 1385 mieszkańców, w tym 245 osób mieszkało w majątku ziemskim. W roku 1939 było tu 1595 mieszkańców.

Historia

Po 1283 Pokarmin stał się siedzibą komtura^[3]. Wybudowany później czworoboczny dom konwentu o wymiarach 65,4 x 52 m należał do największych zamków tego typu.

W latach 1467-1499 była tu siedziba wielkiego szpitalnika.

Przed 1525 kościół parafialny w Pokarminie należał do archiprezbiteratu w Krzyżborku.

Zamek został rozebrany po 1776. Materiały budowlane z rozbiórki w znacznej części wykorzystane były na modernizację zamku w Malborku. W 1887 Conrad Steinbrecht odsłonił pozostałości głównej bryły zamku. Do czasów współczesnych zachowały się ruiny dwóch budynków przedzamcza (jeden był zamieszkany w drugiej połowie XX w.) oraz we wsi ruina kościoła (prezbiterium z pierwszej połowy XIV w., nawa z drugiej połowy XIV w.)

Komturia pokarmińska

Komturia pokarmińska od zachodu i południa graniczyła z komturią bałgijską, od wschodu poprzez puszcze z Litwą, a od północy z komturią królewiecką W skład komturii pokarmińskiej wchodziły okręgi: Pokarmin i okręg leśny, Krzyżbork, Domnowo, Barciany i Lec.

Komturzy pokarmińscy

Znani komturzy pokarmińscy:

1334 - Heinrich IV Dusemer von Arfberg
1353 - Erwin von Stockheim
1387 - Fryderyk von Wenden
1402-1410 - Markward von Salzbach
1435 - Johann von Beenhausen
1471-1473 - Veit von Gich
1475-1480 - Bernhard von Balzhofen
1480-1488 - Johann von Tieffen
1491-1495 - Melchior Köchler von Schwansdorf

↑ Brandenburg, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 351 .
↑ Pokarben, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 538 .
↑ S. Jóźwiak, Centralne i terytorialne organy, s. 61–63

Bibliografia i źródła

Georg Dehio, Handbuch der Deutschen Kunstdenkmäler, neu bearb. von Ernst Gall, Deutschordensland Preussen, unter Mitw. von Bernhard Schmid und Grete Tiemann, München; Berlin, Deutscher Kunstverlag, 1952
Handbuch der historischen Stätten, Ost- und Westpreussen, hrsg. von Erich Weise, Stuttgart, Kröner, 1981, ISBN 3-520-31701-X (unveränd. Nachdr. d. 1. Aufl. 1966)
Carl von Lorck, Dome, Kirchen und Klöster in Ost- und Westpreussen. Nach alten Vorlagen, 2. unver. Aufl., Frankfurt am Main, Weidlich, 1982, ISBN 3-8035-1163-1
Andrzej Rzempołuch, Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Agen. Wyd. "Remix", Olsztyn, 1992, ISBN 83-900155-1-X
Dehio-Handbuch der Kunstdenkmäler West- und Ostpreussen. Die ehemaligen Provinzen West- und Ostpreussen (Deutschordensland Preussen) mit Bütower und Lauenburger Land, bearb. von Michael Antoni, München; Berlin, Dt. Kunstverl., 1993, ISBN 3-422-03025-5
Max Toeppen, Historia Mazur, Wspólnota Kulturowa Borussia, Olsztyn, 1995, ISBN 83-900380-3-X
(Mapa obwodu kaliningradzkiego) Калининградская oбласть, ПО "Латвгеoкарта", Ригa, 1990
Vadim Jur'evič Kurpakov, Kaliningradskaja oblast. Putevoditel, Kaliningrad, Terra Baltika, 2007, ISBN 978-5-98777-012-2

[1] Brandenburg, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 351 .

[2] Pokarben, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 538 .

[3] S. Jóźwiak, Centralne i terytorialne organy, s. 61–63

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 47: / Linia 47: @@
 == Historia ==
-Od [[1266]] Pokarmin był siedzibą [[komtur]]a. Wybudowany później czworoboczny dom  konwentu o wymiarach 65,4:52 m  należał do największych zamków tego typu.
+Po [[1283]] Pokarmin stał się siedzibą [[komtur]]a<ref>S. Jóźwiak, ''Centralne i terytorialne organy'', s. 61–63</ref>. Wybudowany później czworoboczny dom  konwentu o wymiarach 65,4 x 52 m  należał do największych zamków tego typu.
 W latach [[1467]]-[[1499]] była tu siedziba wielkiego szpitalnika.