Zdobycie Sarmizegetusy: Różnice pomiędzy wersjami

Zdobycie Sarmizegetusy
	Wojny Rzymian z Dakami 85–106
	; {{{opis grafiki}}}
Czas	{{{czas}}}
Miejsce	Sarmizegetusa, Transylwania
Terytorium	Rumunia
Wynik	zwycięstwo Rzymian
Strony konfliktu
Rzymianie	Dakowie
Dowódcy
Trajan	Decebal
Siły
100 000	20 000
Straty
nieznane	wysokie
	Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|}
	[[commons:{{{commons}}}\|Multimedia w Wikimedia Commons]]

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 11:15, 1 kwi 2016

Szablon:Wojny Rzymian z Dakami Zdobycie Sarmizegetusy – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 106 n.e. w trakcie wojen Rzymian z Dakami.

Zawarty w roku 102 traktat pokojowy pomiędzy rzymskim cesarzem Trajanem a dackim królem Decebalem przetrwał niecałe 3 lata. W roku 105 n.e. oddziały rzymskie ponownie przekroczyły Dunaj po pontonowym moście w rejonie Drobedy. Jednym z celów Trajana było ukaranie Daków za brak realizacji postanowień Traktatu pokojowego na podstawie którego Dakowie mieli wydać broń i zburzyć fortyfikacje, a także pomszczenie śmierci cesarskiego przyjaciela Pompejusza Longinusa, który zmarł w niewoli dackiej. Rzymianie zaskoczyli przeciwnika atakując na kilku frontach i niszcząc wszelkie punkty oporu. Następnie armia Trajana podeszła pod stolicę Daków Sarmizegetusę, rozpoczynając oblężenie miasta. Po kilku dniach oblężenia Rzymianom udało się ostatecznie wtargnąć poza mury. W wyniku szturmu, miasto zostało zdobyte. W ostatniej chwili z miasta udało się zbiec w góry Decebalowi w asyście kilku towarzyszy. Kryjówkę Decebala okrył wkrótce oddział jazdy rzymskiej, wysłany przez Trajana w pościg za królem Daków. Chcąc uniknąć niewoli Decebal popełnił samobójstwo, a odciętą głowę króla zaniesiono Trajanowi. Śmierć Decebala uwieczniono na wzniesionej z okazji zwycięstwa nad Dakami Kolumnie Trajana. W następnym roku zdobyte ziemie rozpoczęto zasiedlaniem rzymskich osadników oraz weteranami wojny, a cała Dacja uległa romanizacji.

Zobacz też

Wojny Rzymian z Dakami

Literatura

Frank A. Lepper: Trajan’s Parthian war. University Press, Oxford 1948, ISBN 0-89005-530-0.
Karl Strobel: Untersuchungen zu den Dakerkriegen Trajans. Studien zur Geschichte des mittleren und unteren Donauraumes in der Hohen Kaiserzeit. Habelt, Bonn 1984, ISBN 3-7749-2021-4
Philip Matyszak, Wrogowie Rzymu, przeł. Urszula Ruzik−Kulińska, dom wydawniczy Bellona, Warszawa 2007, str. 180−190, ISBN 978−83−11−10678−9

@@ Linia 22: / Linia 22: @@
 '''Zdobycie Sarmizegetusy''' – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku [[106]] n.e. w trakcie [[Wojny Rzymian z Dakami|wojen Rzymian z Dakami]].
-Zawarty w roku [[102]] traktat pokojowy pomiędzy [[Trajan]]em a [[Decebal]]em przetrwał niecałe 3 lata. W roku [[105]] n.e. oddziały rzymskie ponownie przekroczyły [[Dunaj]] po pontonowym moście w rejonie Drobedy. Jednym z celów Trajana było pomszczenie śmierci swojego przyjaciela Pompejusza Longinusa, który zmarł w niewoli dackiej. [[Cesarstwo Rzymskie|Rzymianie]] zaskoczyli przeciwnika atakując na kilku frontach i niszcząc wszelkie punkty oporu. Następnie armia Trajana podeszła pod stolicę Daków Sarmizegetusę, rozpoczynając oblężenie miasta. Po kilku dniach oblężenia Rzymianom udało się ostatecznie wtargnąć poza mury. W wyniku szturmu, miasto zostało zdobyte. W ostatniej chwili z miasta udało się zbiec w góry Decebalowi w asyście kilku towarzyszy. Kryjówkę Decebala okrył wkrótce oddział jazdy rzymskiej, wysłany przez Trajana w pościg za królem Daków. Chcąc uniknąć niewoli Decebal popełnił samobójstwo a odciętą głowę króla zaniesiono Trajanowi. Śmierć Decebala uwieczniono na wzniesionej z okazji zwycięstwa nad Dakami kolumnie Trajana. W następnym roku zdobyte ziemie rozpoczęto zasiedlaniem rzymskich osadników oraz weteranami wojny, a cała [[Dacja]] uległa romanizacji.
+Zawarty w roku [[102]] traktat pokojowy pomiędzy rzymskim cesarzem [[Trajan]]em a dackim królem [[Decebal]]em przetrwał niecałe 3 lata. W roku [[105]] n.e. oddziały rzymskie ponownie przekroczyły [[Dunaj]] po pontonowym moście w rejonie Drobedy. Jednym z celów Trajana było ukaranie Daków za brak realizacji postanowień Traktatu pokojowego na podstawie którego Dakowie mieli wydać broń i zburzyć fortyfikacje, a także pomszczenie śmierci cesarskiego przyjaciela Pompejusza Longinusa, który zmarł w niewoli dackiej. [[Cesarstwo Rzymskie|Rzymianie]] zaskoczyli przeciwnika atakując na kilku frontach i niszcząc wszelkie punkty oporu. Następnie armia Trajana podeszła pod stolicę Daków Sarmizegetusę, rozpoczynając oblężenie miasta. Po kilku dniach oblężenia Rzymianom udało się ostatecznie wtargnąć poza mury. W wyniku szturmu, miasto zostało zdobyte. W ostatniej chwili z miasta udało się zbiec w góry Decebalowi w asyście kilku towarzyszy. Kryjówkę Decebala okrył wkrótce oddział jazdy rzymskiej, wysłany przez Trajana w pościg za królem Daków. Chcąc uniknąć niewoli Decebal popełnił samobójstwo, a odciętą głowę króla zaniesiono Trajanowi. Śmierć Decebala uwieczniono na wzniesionej z okazji zwycięstwa nad Dakami [[Kolumna Trajana|Kolumnie Trajana]]. W następnym roku zdobyte ziemie rozpoczęto zasiedlaniem rzymskich osadników oraz weteranami wojny, a cała [[Dacja]] uległa romanizacji.
+== Zobacz też ==
+* [[Wojny dackie|Wojny Rzymian z Dakami]]
 == Literatura ==
 * Frank A. Lepper: Trajan’s Parthian war. University Press, Oxford 1948, ISBN 0-89005-530-0.
 * Karl Strobel: Untersuchungen zu den Dakerkriegen Trajans. Studien zur Geschichte des mittleren und unteren Donauraumes in der Hohen Kaiserzeit. Habelt, Bonn 1984, ISBN 3-7749-2021-4
+* Philip Matyszak, ''Wrogowie Rzymu'', przeł. Urszula Ruzik−Kulińska, dom wydawniczy Bellona, Warszawa 2007, str. 180−190, ISBN 978−83−11−10678−9
 [[Kategoria:Bitwy wojen Rzymian z Dakami|Sarmizegetusa]]