Podosphaera mors-uvae
.jpg) Morfologia | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Podosphaera macularis |
| Nazwa systematyczna | |
| Podosphaera macularis (Schwein.) U. Braun & S. Takam Schlechtendalia 4: 30 (2000) | |
Podosphaera mors-uvae (Schwein.) U. Braun & S. Takam – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)[1]. Grzyb mikroskopijny, pasożyt bezwzględny wywołujący u agrestu i porzeczki czarnej chorobę amerykański mączniak agrestu[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Podosphaera, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1832 r. Lewis David von Schweinitz, nadając mu nazwę Erysiphe mors-uvae. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 2000 r. Uwe Braun i S. Takam[1].
- Albigo mors-uvae (Schwein.) Kuntze 1898
- Albugo mors-uvae (Schwein.) Kuntze 1892
- Desetangsia mors-uvae (Schwein.) Nieuwl. 1916
- Erysiphe mors-uvae Schwein. 1832
- Sphaerotheca mors-uvae (Schwein.) Berk. & M.A. Curtis 1876[3].
Morfologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Na owocach, łodygach, ogonkach liściowych i obydwu stronach liści porażonych roślin rozwija się grzybnia. Początkowo jest szklista i rzadka, potem trwała, tworząca gęste, watowate kolonie, często zlewające się z sobą i pokrywająca całą powierzchnię liści. Jej nalot początkowo jest biały, później brązowy. Strzępki długie, dość grubościenne, żółtawe do brązowych, o szerokości około 4–9,5 µm, gładkie do nieco szorstkich, słabo rozgałęzione i septowane. Konidiofory wyprostowane, długie, proste. Konidia w długich łańcuchach, szeroko elipsoidalne, jajowate lub beczkowate, 18–30 × 11–20 µm. Kleistotecja zwykle w grupach, zanurzone w gęstej warstwie grzybni. Mają średnicę ok. 70–110 µm i zbudowane są z nieregularnie wielokątnych komórek o średnicy ok. 8–25 µm. Przyczepki w dolnej ich połowie, nieliczne, raczej grube, o zmiennej długości, przeważnie tak długie jak średnica kleistotecjum lub krótsze, ale czasami do 3 razy dłuższe, szkliste, później wybarwione na brązowo, z przegrodami, cienkościenne lub umiarkowanie grube, gładkie lub nieco chropowate, o szerokości 4–10 µm. Worki 65–100 × 50–70 µm (4–) 8–zarodnikowe, kształt zmienny, elipsoidalno-jajowaty, niemal cylindryczny, czasami niemal kulisty, 16-26,5 × 8-15 µm[4]. Zarodniki o wymiarach 20-25 × 12-16 µm. Uwalniają się po pęknięciu owocnika[5].
Patogen poraża wszystkie gatunki porzeczek (Ribes), szczególnie jednak podatna jest na niego porzeczka czarna (Ribes niger). W Polsce zimuje na porażonych pędach oraz na opadłych liściach. Infekcji pierwotnej dokonują powstające na nich askospory roznoszone przez wiatr[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-06-25].
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-07-11].
- ↑ Sphaerotheca mors-uvae (Schw.) Berk. & Curt., „Grevillea”, 4, Mycobank, 1876, s. 158 [dostęp 2022-06-25].
- ↑ a b Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Choroby roślin uprawnych, t. 2, Poznań: PWRiL, 2011, s. 367,368, ISBN 978-83-09-01077-7.