Stanisław Franciszek Paliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Franciszek Paliński
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1874
Józefów

Data i miejsce śmierci

12 października 1921
Warszawa

Zawód, zajęcie

działacz socjalistyczny, inżynier elektryk

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości
Grób Stanisława Franciszka Palińskiego na cmentarzu Bródnowskim

Stanisław Franciszek Paliński (pseudonimy: Czarny, Gaudenty, Kora, Strach, Sybirak) (ur. 8 maja 1874 w Józefowie, zm. 12 października 1921 w Warszawie) – polski inżynier elektryk, działacz socjalistyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Aleksandra i Bronisławy z domu Kreüsch. Początkowo pracował jako ślusarz i tokarz. Za działalność socjalistyczną został w 1893 aresztowany, w 1897 zesłany na Syberię. Powrócił przed 1905 i był współorganizatorem nielegalnej drukarni Polskiej Partii Socjalistycznej, a następnie działał w Polskiej Partii Socjalistycznej – Frakcji Rewolucyjnej. Wyjechał do Brazylii, gdzie kierował budową elektrowni. Następnie nadzorował budowę elektrowni w Samborze i pełnił funkcję dyrektora technicznego w fabryce w Usolje na Uralu. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości powrócił do Warszawy i od 1919 był ławnikiem w radzie miejskiej z ramienia PPS. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 8C, rząd I, grób 23).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]