Stanisław Hojnor
| |
 podporucznik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 sierpnia 1920 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Stanisław Hojnor (ur. 28 kwietnia 1896 w Jasiennej, zm. 21 sierpnia 1920 w Aleksandrówce) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 28 kwietnia 1896 w Jasiennej, w ówczesnym powiecie nowosądeckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa i Marii z Szewczyków[1][2]. W 1914 ukończył naukę w klasie VIIb c. k. Gimnazjum w Stryju. Był członkiem Związku Strzeleckiego[2].
W 1914 wstąpił do Legionów Polskich i otrzymał przydział do 5 pułku piechoty i przebył w nim cały szlak bojowy formacji legionowych[2].
W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. W 5 pułku piechoty Legionów walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej. 18 marca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem piechoty[3]. 28 maja 1920 na czele 7 kompanii podczas walk pod Rzyszczowem nad Dnieprem, w sytuacji wielokrotnej przewagi bolszewików na odcinku Witaczewo – Stajki, zdecydowanym kontratakiem zdołał powstrzymać atak wroga, biorąc do niewoli jeńców i zdobywając sprzęt wojskowy[4][2]. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[5]. Poległ 21 sierpnia 1920 w boju pod Aleksandrówką koło Siemiatycz[6][2][7]. W 1921, staraniem Stefana Szeworskiego, profesora gimnazjum w Nowym Sączu, zwłoki Stanisława Hojnora zostały sprowadzone i pochowane na cmentarzu parafialnym w Lipnicy Wielkiej[8].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7988[9]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 19 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[10]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 9.
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 52.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919, poz. 1149.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
- ↑ Bąbiński 1929 ↓, s. 81.
- ↑ Bąbiński 1929 ↓, s. 62.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 269, tu 20 sierpnia 1920.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 9.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hojnor Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.31-2184 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-08].
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Kazimierz Bąbiński: Zarys historji wojennej 5-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Żołnierze Niepodległości : Hojnor Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-04-08].
- Członkowie Związku Strzeleckiego (1910–1914)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 5 Pułku Piechoty Legionów
- Podporucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polegli w wojnie polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1920
- Żołnierze 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich (1914–1917)