Stanisław Kaminski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kaminski
Pełne imię i nazwisko

Stanisław Francewicz Kaminski

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1938
Barnauł

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 2005
Barnauł

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1958–1959 Urożaj Barnauł 34 (3)
1960–1969 Kajrat Ałmaty 318 (8)
W sumie: 352 (11)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1969 Leninogoriec Leninogorsk (asystent)
1969 Uralec Uralsk
1970 Leninogoriec Leninogorsk
1971 Traktor Taszkent
1972 Spartak Semipałatyńsk (asystent)
1972 Dinamo Barnauł (dyr.techniczny)
1973–1975 Dinamo Barnauł
1976–1978 Kajrat Ałmaty
1980–1981 Bołat Temyrtau
1982–1984 Spartak Semipałatyńsk
1984 Żetysu Tałdykorgan
1985 Dinamo Barnauł (dyr.techniczny)
1986–1987 Dinamo Barnauł
1988 Paxtakor Taszkent (asystent)
1989–1990 Kajrat Ałmaty
1991 Nurawszon Buchara
1992 Żiger Szymkent
1992 Szachtior Karaganda
1993–1994 Dinamo Barnauł
1996 Munajszy Aktau
1997–1998 FK Buxoro
1999 Zarafshon Navoiy
2001–2005 Dinamo Barnauł (konsultant)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stanisław Francewicz Kaminski, ros. Станислав Францевич Каминский (ur. 17 sierpnia 1938 w Barnaule; zm. 13 stycznia 2005 tamże) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1958 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Urożaj Barnauł. W 1960 został zaproszony do Kajratu Ałmaty, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1969.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw w 1969 do lipca pomagał trenować Leninogoriec Leninogorsk, a potem prowadził Uralec Uralsk. W 1970 powrócił do Leninogorca Leninogorsk, ale już jako starszy trener klubu. W 1971 stał na czele Traktoru Taszkent, a w 1972 pomagał trenować Spartak Semipałatyńsk i następnie pracował jako dyrektor techniczny Dinama Barnauł. W 1973 awansował na starszego trenera barnaulskiego klubu. Po 3 udanych sezonach w 1976 został zaproszony na stanowisko starszego trenera Kajratu Ałmaty, którym kierował razem z Temyrem Segyzbajewym do 1978. Następnie prowadził kluby Bołat Temyrtau, Żetysu Tałdykorgan oraz ponownie Spartak Semipałatyńsk i Dinamo Barnauł. W 1988 pomagał trenować Paxtakor Taszkent. W 1989 po raz drugi objął stanowisko głównego trenera Kajratu Ałmaty. Od 1991 trenował kluby Nurawszon Buchara, Żiger Szymkent, Szachtior Karaganda, po raz trzeci Dinamo Barnauł, Munajszy Aktau, FK Buxoro i Zarafshon Navoiy. W 2001 powrócił do rodzimego Barnaułu, gdzie jako konsultant pomagał trenować Dinamo Barnauł[1].

13 stycznia 2005 zmarł w Barnaule[2]

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Urożaj Barnauł
Kajrat Ałmaty

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Dinamo Barnauł
Kajrat Ałmaty
Spartak Semipałatyńsk

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]