Stanisław Konarzewski
 Portret Stanisława Konarzewskiego | |
 Kościesza | |
| Rodzina |
Gołaszewski |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Ludwik? Gołaszewski |
| Matka |
Kamila Majorowska |
| Żona |
Anna Malinowska |
| Dzieci |
Maria, Ludwik Konarzewski |
Stanisław Konarzewski, wcześniej Gołaszewski (ur. 1855, zmarł 20 stycznia 1932 w Istebnej)[1] – polski organista, kompozytor, kapelmistrz na wilanowskim dworze Potockich, od ok. 1892 Branickich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn poległego w powstaniu styczniowym Ludwika(?) Gołaszewskiego i Kamili, z domu Majorowskiej; osierocony, znalazł się pod opieką rodziny Potockich przy należącym wówczas do nich pałacu wilanowskim[2]. Z obawy przed represjami carskimi po powstaniu, zmieniono mu nazwisko z Gołaszewski (herbu Kościesza) na należące do blisko spokrewnionej rodziny - Konarzewski (herbu Pobóg lub też Poraj - Róża). Wykształcenie muzyczne zdobywał jeszcze w będącym poprzednikiem warszawskiego Konserwatorium – Instytucie Muzycznym, między innymi razem z Ignacym Paderewskim. Po studiach objął posadę organisty w kościele p.w. św. Anny w Wilanowie. Około 1884 r. ożenił się z Anną z Malinowskich, z którą miał dwoje dzieci – starszego syna Ludwika[3]oraz urodzoną ok. 1887 r., zmarłą w dzieciństwie - córkę Marię. Być może - przedwczesna śmierć żony ok. 1895 r.[4] a następnie córki oraz konieczność wyjazdu syna do Krakowa[5] spowodowały, że ok. 1905 r. przeniósł się do położonego na pn. – wsch. od Warszawy Kamieńczyka nad Bugiem, gdzie został organistą przy Parafii Wniebowzięcia NMP, która zyskała wówczas nowy budynek kościoła (wzniesiony według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego). Około połowy lat 20. XX w. osiedlił się w Istebnej wraz z synem Ludwikiem – malarzem i rzeźbiarzem[6].
Nie zachowało się niestety wiele utworów napisanych przez Stanisława Konarzewskiego[7]. Tworzył między innymi, charakterystyczne dla swej epoki, pieśni do tekstów patriotycznych w formach późnego romantyzmu oraz impresjonizmu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zapis nr 1 w księdze parafialnej Parafii Dobrego Pasterza w Istebnej ze stycznia 1932 r.
- ↑ Konarzewski 1989 ↓, s. 49 – passim.
- ↑ Zapis nr 153 w księdze parafialnej Parafii św. Anny w Wilanowie z dnia 27 VIII 1885 r.
- ↑ Konarzewski 1989 ↓, s. 49.
- ↑ Konarzewski 1989 ↓, s. 50.
- ↑ Konarzewski 1989 ↓, s. 53.
- ↑ Nie opracowane jeszcze od strony muzykologicznej, nieliczne archiwalia znajdują się w posiadaniu rodziny.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Łukasz Konarzewski. Ludwik Konarzewski senior. „Ziemia Śląska”. T. 2, s. 47-107, 1989. Lech Szaraniec - red.. Katowice: Muzeum Śląskie. ISSN 0860-6676. OCLC 68735881. (pol.).