Stanisław Lisowski (podporucznik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Lisowski
Ilustracja
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1898
Stanisławów

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1920
Zasław

Przebieg służby
Lata służby

1916–1920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

19 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Stanisław Lisowski (ur. 13 lipca 1898 w Stanisławowie, zm. 30 czerwca 1920 pod Zasławiem) – żołnierz armii austriackiej i podporucznik[1][2] Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 lipca 1898 w rodzinie Leopolda i Zofii z d. Majewska[1]. Absolwent gimnazjum. W 1916 zmobilizowany do armii austriackiej. Od grudnia 1918 działał w POW za co został uwięziony przez władze ukraińskie. Zwolniony w maju 1919, następnie wstąpił w szeregi odrodzonego Wojska Polskiego i w składzie 3 batalionu 19 pułku piechoty brał udział w walkach na froncie wojny polsko-bolszewickiej. W 1920 został mianowany podporucznikiem.

„Za wyróżniającą, pełną poświęcenia postawę w walkach pod Wójtowcem /13 III 1920/ odznaczony Orderem Virtuti Militari[1].

Zmarł w nieznanych okolicznościach podczas walki i odwrotu spod Kijowa pod Zasławiem.

Był kawalerem.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 117.
  2. Hujda Władysław, Zarys historii wojennej 19-go pułku piechoty „Odsieczy Lwowa” str. 34, podano stopień porucznika.
  3. Hujda 1928 ↓, s. 34.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]