Stanisław Ożóg (żołnierz)

Stanisław Ożóg

Orzeł

sierżant
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1894 Skawina
Data i miejsce śmierci	4 lipca 1916 pod Kościuchnówką
Przebieg służby
Lata służby	1914–1916
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	5 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa †
Odznaczenia

Stanisław Ożóg, ps. „Orzeł” (ur. 14 stycznia 1894 w Skawinie, zm. 4 lipca 1916 pod Kościuchnówką) – sierżant Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 14 stycznia 1894 w Skawinie, w ówczesnym powiecie wielickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Pawła i Zofii z domu Kuta. Był wychowywany przez brata Jana i jego żonę Klementynę. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości. W 1913 był współorganizatorem Związku Strzeleckiego w Skawinie. Od sierpnia 1914 ochotnik w Legionach Polskich. Żołnierz w 2 batalionie, 1 kompanii 5 pułku piechoty Legionów Polskich.

Szczególnie odznaczył się w walce pod Konarami i Urzędowem. „W bitwie pod Kościuchnówką dowodził plutonem. Osobistą odwaga i poświęceniem poderwał swoich żołnierzy do ataku na Polską Górę, /.../ Zginął przed linią okopów nieprzyjacielskich”. Za tę postawę został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari. Był kawalerem, nie miał dzieci.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6506 – pośmiertnie 17 maja 1922
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 17 marca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Kazimierz Bąbiński: Zarys historji wojennej 5-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.