Starościce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Starościce
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

łęczyński

Gmina

Milejów

Liczba ludności (2021)

487[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-020[4]

Tablice rejestracyjne

LLE

SIMC

0386525[5]

Położenie na mapie gminy Milejów
Mapa konturowa gminy Milejów, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Starościce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Starościce”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Starościce”
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego
Mapa konturowa powiatu łęczyńskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Starościce”
Ziemia51°12′43″N 22°53′11″E/51,211944 22,886389[1]

Starościcewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Milejów[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Milejów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 495 mieszkańców[8].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość odnotowana w 1414 roku jako „Starosczicze”, wieś w powiecie lubelskim Długosz L.B. t.II s.551. umieszcza ją w parafii Mełgiew. Wieś stanowi własność szlachecką, w 1414 roku dziedzicem był Jasiek Staroski. Z opisu granic wynika że w latach 1443 i 1455 Starościce graniczyły z Wierzchowiskami, a w 1484 z Jaszczowem i Łysołajami. W roku 1486 znana droga do Krzesimowa[9]. W przestrzeni XV wieku wieś byłą przedmiotem sukcesji, zastawów i sprzedaży części działów rodzinnych. Z końcem wieku w działy wstępują Jaszowscy z sąsiedniego Jaszczowa. W roku 1503 dziedzicem był Marcin ze Starościc. W latach 1531–1533 odnotowano pobór z 3 ½ łana kmiecego (Rejestr Poborowy)[9].

Starościce w wieku XIX to wieś i folwark w powiecie lubelskim, gminie Jaszczów, parafii Milejów, przy linii drogi żelaznej nadwiślańskiej, oddalone o 8 wiorst od Minkowic ku Trawnikom. Wieś posiadała wówczas (1890 r.) 28 osad z gruntem 272 morgi. Folwark 317 mórg należał do dóbr Jaszczów. W spisie 1827 roku Starościce umieszczono w parafii Mełgiew, posiadały 17 domów i 111 mieszkańców[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129578
  2. Wieś Starościce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-30], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-30].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1201 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-12-06].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Milejów. Urząd Gminy Milejów. [dostęp 2016-08-25].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. a b Starościce, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  10. Starościce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 262.