Strupice (Jelenia Góra)
50°54′42″N 15°46′01″E/50,911667 15,766944| część Jeleniej Góry | |
 Widok z ul. Wiejskiej w kierunku wschodnim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Jeleniej Góry |
2 października 1954[1] |
| SIMC |
1004282 |
Położenie na mapie Jeleniej Góry  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
| 50°54′42″N 15°46′01″E/50,911667 15,766944
| |
Strupice, Raszyce[2][3] (niem. Straupitz[2][4][3]) – część miasta Jelenia Góra[5] znajdująca się na północny wschód od centrum miasta między odcinkiem drogi krajowej nr 3 (E65) a drogą wojewódzką 367. Obejmuje obszar i okolice ulicy Wiejskiej, od wiaduktu kolejowego poprzez okolice obwodnicy od zachodu po obwodnicę od wschodu. Przyłączona do Jeleniej Góry w 1954.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawniej Strupice stanowiły samodzielną wieś; do Jeleniej Góry przyłączono je w 1954. W 1937 znaleziono na polach wsi wiór krzemienny, który mógł stanowić ostrze oszczepu lub grot strzały. Znaleziska topór i siekier kamiennych z lat 1892, 1934 i 1940 i ich datowania świadczą o tym, że niegdyś obszary Strupic pokrywał las, który zaczęto karczować blisko 6 tysięcy lat temu. Między Strupicami a Grabarami odnaleziono pojedyncze fragmenty naczyń glinianych charakterystycznych dla kultury łużyckiej. Prawdopodobnie Słowianie osiedlili się tu na przełomie VII i VII wieku, o czym świadczą znalezione resztki gródka nad Złotuchą. Wiadomo, że w 1288 miejscowość funkcjonowała jako Strupicz, a następnie Strupitz (1345) i Stropitz (1395). W XIII lub XIV wieku na północny zachód od wsi postawiono nieduży kościół pod wezwaniem Świętego Jerzego. W roku 1527 kościół przejęli ewangelicy, którzy w XVI wieku przebudowali go[3]. Do XVIII wieku położony obok kościoła cmentarz był wspólny dla ewangelików i katolików. W 1348 r. książę Bolko II nadał miastu prawo mili; w Strupicach nie mógł więc rozwijać się handel ani rzemiosło, gdyż położone były w jej obrębie[2]. Miasto kupiło wieś dopiero w 1448 roku, od tamtego momentu Strupice należały do własności rady miejskiej[2]. W 1669 roku Strupice liczyły 96 mieszkańców wyżej 15. roku życia. W 1797 roku Strupice zamieszkiwało 1157 osób. W 1805 zbudowano tu szkołę. W 1851 roku Friedrich Erfurt z bratem Juliusem (rodzina Erfurtów osiedliła się w Jeleniej Górze w latach 40. XIX w.) kupili dawny młyn zbożowy w Strupicach, na terenie dzisiejszego mostu moście na Bobrze (łączącego ul. Złotniczą z ul. Różyckiego) i założyli na jego miejscu papiernię (firma Gebrüder Erfurt). W 1883 zakładach pracowało 140 osób (głównie byli to mieszkańcy Strupic), dla których wybudowano osiedle (dzisiejsze ulice: ul. Wiosenna, Letnia i Jordana). W 1924 roku papiernię kupiła spółka Hirschberger Papierfabrik GmbH, a następnie Hirschberger Papierfabrik Betriebgesellschaft GmbH, zlikwidowana w 1936 roku[3]. W 1954 Strupice przyłączono do Jeleniej Góry. Dzisiejszy teren dzielnicy obejmuje obszar i okolice ulicy Wiejskiej, od wiaduktu kolejowego poprzez okolice obwodnicy od zachodu po obwodnicę od wschodu[2].
Pod koniec lat 60. XX wieku rozpoczęła się budowa osiedla w bliskim sąsiedztwie wsi, w związku z czym w 1972 erygowano tu odrębną parafię p.w. św. Wojciecha. W 1982 r. rozpoczęła się budowa nowej świątyni pod tym wezwaniem, odbywająca się poprzez rozbudowę kościoła św. Jerzego. Do większych inwestycji Strupic należy Szpital Wojewódzki, obecnie Wojewódzkie Centrum Szpitalne Kotliny Jeleniogórskiej[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- kościół fil. pw. św. Jerzego, z XV-XVIII w.[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71
- ↑ a b c d e f Dariusz Mofina: Kotlina i okolice - Strupice. 4 września 2013. [dostęp 2016-07-12].
- ↑ a b c d Karolina Matusewicz: Z dziejów Zabobrza – Strupice (do 1945 r.). Jelonka, 19 października 2015. [dostęp 2016-07-12].
- ↑ a b W Raszycach u świętego Jerzego. Jelonka, 22 września 2009. [dostęp 2016-07-12].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 44. [dostęp 2012-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
