Przejdź do zawartości

Strzelce (powiat chełmski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strzelce
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Białopole

Liczba ludności (2021)

317[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-135[4]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0101103[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Strzelce”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Strzelce”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Strzelce”
Położenie na mapie gminy Białopole
Mapa konturowa gminy Białopole, w centrum znajduje się punkt z opisem „Strzelce”
Ziemia50°58′17″N 23°47′43″E/50,971389 23,795278[1]

Strzelcewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Białopole[5][6].

Niegdyś istniała gmina Strzelce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa chełmskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Białopole[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 362 mieszkańców i była trzecią co do liczby ludności miejscowością gminy[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Białopolu[9].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku Strzelce stanowiły wieś, folwark oraz dobra nad rzeką Bug w powiecie hrubieszowskim, gminie Białopole i parafii greckokatolickiej w Strzelcach. Odległe 22 wiorsty od Hrubieszowa. We wsi była cerkiew parafialna drewniana, szkoła początkowa. Dobra Strzelce alias Dubienka składały się w 1879 r. z folwarków: Strzelce, Horeszkowice, Teremiec, Janostrów i Starosiele. Rozległość dominalna dóbr wynosiła 10 724 mórg w tym: folwark Strzelce gruntów ornych i ogrodów mórg 629, łąk mórg 461, lasu mórg 1625, nieużytków mórg 82. Budynków murowanych było 2, z drzewa 41, las urządzony w kolejce 80 letniej. W dobrach znajdują się 2 młyny wodne, tartak, krochmalnia, pokłady wapna.

W skład dóbr wchodziły poprzednio: wieś Strzelce licząca osad 66, mórg 1107, wieś Janostrów, osad 9, mórg 148, wieś Starosiele osad 12, mórg 129, wieś Bierozowice osad 4, mórg 254; wieś Uchańka osad 57, mórg 1181. Dobra te wchodziły w skład starostwa Dubienka. Cerkiew i parafię powtórnie erygował w Sielcach w 1676 r. Jan III Sobieski. Obecna (opisana w 1879) pochodzi z r. 1847[10].

 Osobny artykuł: Zbrodnia w Strzelcach.

26 maja 1943 oddział Armii Krajowej pod dowództwem Krakiewicza spalił wieś i zamordował 22 jej mieszkańców[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132346
  2. Wieś Strzelce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-03], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1213 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  7. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-16]
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Strzelce (8), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 457.
  11. Josyp Struciuk: «Bud'te ukrajinciamy» / rozmawiał W. Werbycz. „Słowo Proswity”. Kijów, 41 (937), 2017 (12—18 paźdz.), s. 8—9. (ukr.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]