Stwolska Przełęcz Wyżnia
Na mapach: 
49°09′34″N 20°06′52″E/49,159444 20,114444
49°09′34″N 20°06′52″E/49,159444 20,114444 Stwolska Przełęcz Wyżnia (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2410 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°09′34″N 20°06′52″E/49,159444 20,114444
| |
Stwolska Przełęcz Wyżnia (słow. Štôlska štrbina, niem. Südliche Končystascharte, węg. Déli Koncsisztacsorba) – głęboko wcięta przełęcz położona na wysokości ok. 2410 m n.p.m. znajdująca się w Grani Kończystej w słowackich Tatrach Wysokich. Oddziela ona Stwolską Turnię od Kończystej (dokładnie od Zadniej Stwolskiej Czuby). Podobnie jak inne pobliskie obiekty jest ona wyłączona z ruchu turystycznego.
Nazwa Stwolskiej Przełęczy Wyżniej, podobnie jak niektórych obiektów w okolicy, pochodzi od spiskiej wsi Stwoła.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Konrad Koziczinski i Johann Breuer, 27 lipca 1904 r. – letnie,
- Ivan Gálfy, Juraj Richvalský i Ladislav Richvalský, nocą 13–14 kwietnia 1953 r. – zimowe.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 75–76.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.