Suśle Wzgórza (Natura 2000)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Suśle Wzgórza
kod: PLH060019
specjalny obszar ochrony siedlisk
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Mezoregion

Grzęda Sokalska

Data utworzenia

2008[1]

Powierzchnia

27,23 ha

Położenie na mapie gminy Dołhobyczów
Mapa konturowa gminy Dołhobyczów, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Suśle Wzgórza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Suśle Wzgórza”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Suśle Wzgórza”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Suśle Wzgórza”
Ziemia50°28′56″N 24°00′26″E/50,482222 24,007222

Suśle Wzgórzaspecjalny obszar ochrony siedlisk (PLH060019) zlokalizowany w pobliżu wsi Żniatyn i Chochłów w powiecie hrubieszowskim (województwo lubelskie) w obrębie Grzędy Sokalskiej (Wyżyna Wołyńska). Ma powierzchnię 27,23 hektara[1]. Granice obszaru prawie pokrywają się z granicami rezerwatu przyrody Suśle Wzgórza[1].

Opis ogólny[edytuj | edytuj kod]

Suseł perełkowany

Teren obszaru jest silnie pofałdowany, pastwiskowy, przy czym dużą część terenu zajmują dwa wydłużone wzgórza położone równoleżnikowo, przy południowej granicy obszaru. Podstawą utworzenia formy ochrony była kolonia susła perełkowanego w typie masowym i zwartym (jedna z siedmiu w Polsce). Przedstawicieli tego gatunku (chronionego gatunkowo od 1983) obserwowano w tych rejonach już przed 1939. Z uwagi na zmiany gospodarcze w Polsce po 1989 hodowla bydła przestała się opłacać miejscowym rolnikom, w związku z czym zarzucili oni wypas na obszarze zamieszkałych przez susły pastwisk. Kolonia, która liczyła wcześniej około dwa tysiące osobników, skurczyła się po roku 2000 do zaledwie dwudziestu. Podjęto wówczas intensywne działania rekultywacyjne: nawożono, koszono, jak również karczowano drzewa i krzewy. Wprowadzono też dotowany wypas bydła. Liczebność susłów po tych zabiegach szybko wzrosła i obecnie wynosi już około 1800 osobników[2]. Przyszłość siedliska zapowiada się stabilnie[3].

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Największe zagrożenia dla kolonii to zaprzestanie (ograniczenie) wypasu bydła i koszenia traw, presja drapieżników (głównie lisów), brak wymiany genetycznej (populacja jest izolowana), niestabilność zim[2], wałęsające się psy i koty z okolicznych gospodarstw oraz penetracja terenu przez ludzi[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Obszar Natura 2000 Suśle Wzgórza. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-09-22].
  2. a b Obszar Natura 2000 Suśle Wzgórza, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Lublinie, 2013 (broszura)
  3. Czynna ochrona susła perełkowanego na lubelszczyźnie. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012-06-26. [dostęp 2018-09-22].
  4. Instytut na Rzecz Ekorozwoju, Suśle Wzgórza