Szczeciniak rdzawy
_-_geograph.org.uk_-_1037232.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
szczecinkowiec rdzawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Hymenochaete rubiginosa (Fr.) Lév. Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 5: 150 (1846) | |
_L%C3%A9v_81207.jpg)
Szczeciniak rdzawy (Hymenochaete rubiginosa (Fr.) Lev.) – gatunek grzybów z rodziny szczeciniakowatych (Hymenochaetaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenochaete, Hymenochaetaceae, Hymenochaetales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1785 r. James Dickson nadając mu nazwę Helvella rubiginosa. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1846 r. Joseph-Henri Léveillé, przenosząc go do rodzaju Hymenochaete[1].
Synonimów naukowych takson ten ma 16[2].
W 1968 r. Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda podali nazwę szczecinkowiec rdzawy[3], w 2003 r. W. Wojewoda zmienił ją na szczeciniak rdzawy. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako pleśniak rdzawy i skórnik rdzawy[4] (jest ona niespójna z aktualnym nazewnictwem naukowym w Index Fungorum).
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Bardzo cienki, przyrośnięty do drzewa tylko środkową częścią, troszkę dzwonkowaty, odstający od podłoża na odległość do 2 cm, gęsto dachówkowaty; ciemny, czerwonobrązowy z wąskim czarnym pasem[5].
- Warstwa zarodnikonośna
Czerwonobrązowa; gładka, z ostrymi szczecinkami na powierzchni widocznymi tylko przy dużym powiększeniu, przeważnie pokrywające dużą powierzchnię drewna i zrastające się kapelusikami; niektóre okazy nie mają brzegów kapelusza[5].
Ciemnobrązowy, łykowaty[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, także na wielu wyspach[6]. W Polsce jest pospolity[4].
Rozwija się przeważnie na pniakach lub pniach obumarłych dębów lub kasztanach jadalnych[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby. Przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 184. ISBN 83-7319-976-4.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].