Szlomo Gilbert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szlomo Gilbert
Ilustracja
Szlomo Gilbert w karykaturze Feliksa Frydmana
Data i miejsce urodzenia

1885
Radzymin

Data i miejsce śmierci

1942
Treblinka

Zawód, zajęcie

pisarz

Narodowość

żydowska

Szlomo Gilbert (ur. 1885 w Radzyminie, zm. 1942 w Treblince) – polsko-żydowski pisarz tworzący w języku jidysz, ofiara Holocaustu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nauki pobierał w bet midraszach. W 1907 roku zadebiutował na łamach prasy wydawanej w jidysz. Tworzył krótkie formy prozatorskie i dramaty. Tematyka jego utworów zazwyczaj obracała się wokół życia żydowskiego lumpenproletariatu[1].

W czasie niemieckiej okupacji przebywał w getcie warszawskim. Mieszkał przy ul. Nowolipie 58[2]. Utrzymywał się dzięki wsparciu Żydowskiej Samopomocy Społecznej[1]. Kontynuował działalność pisarską, nie zachował się jednak żaden z jego rękopisów z tego okresu. W getcie współpracował z Żydowską Organizacją Kulturalną (YIKOR). Latem 1942 roku, podczas „Wielkiej Akcji”, został wywieziony do obozu zagłady w Treblince[1][2].

Wybrane utwory[edytuj | edytuj kod]

  • Nowelen (1922)
  • Maszijachs trit (1924)
  • Der Keller (1925)

Jego dzieła zebrane zostały wydane w 1954 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Zofia Borzymińska, Rafał Żebrowski: Polski Słownik Judaistyczny. T. I. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2003, s. 480. ISBN 83-7255-126-X.
  2. a b Chris Webb, Michal Chocholatý: The Treblinka death camp. History, Biographies, Remembrance. Stuttgart: ibidem-Verlag, 2014, s. 269. ISBN 978-3-8382-0656-1.