Szurycze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szurycze
Шурычы
Шуричи
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

świsłocki

Sielsowiet

Nowy Dwór

Populacja (2009)
• liczba ludności


103[1]

Kod pocztowy

231975

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Szurycze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szurycze”
Ziemia52°56′00″N 24°15′51″E/52,933333 24,264167

Szurycze[2] (biał. Шурычы; ros. Шуричи) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie świsłockim, w sielsowiecie Nowy Dwór, przy granicy Parku Narodowego „Puszcza Białowieska”.

Znajduje się tu rzymskokatolicka kaplica pw. św. Maksymiliana Marii Kolbe, konsekrowana w 1998. Należy ona do parafii św. Michała Archanioła w Porozowie[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Porozów[4].

Podczas okupacji niemieckiej w czasie II wojny światowej mieszkańcy wsi za pozwoleniem niemieckiego komendanta Porozowa założyli samoobronę przed grabiącą miejscową ludność sowiecką partyzantką[5]. Wiosną 1944 w ramach akcji „Burza” odbyła się tu potyczka pomiędzy Armią Krajową pod dowództwem ppor. Józefa Suchonia a żandarmerią niemiecką, która zakończyła się zwycięstwem partyzantów[6].

W Szuryczach urodził się ks. Wincenty Godlewski - białoruski duchowny rzymskokatolicki i działacz polityczny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. Поразава — парафія Св. Міхала Арханёла. catholic.by. [dostęp 2019-09-19]. (biał.).
  4. Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2019-09-19]. (pol.).
  5. A donosiciel prosił o wybaczenie. Magazyn Polski. [dostęp 2019-09-19]. (pol.).
  6. Ziemia Wołkowyska. [dostęp 2019-09-19]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]