Tadeusz Odrowąż-Pieniążek
 porucznik obserwator
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 października 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 lipca 1935 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
| |
.svg){kind=small}
Tadeusz Józef Paweł Odrowąż-Pieniążek[1] (ur. 16 października 1901, zm. 27 lipca 1935 – porucznik obserwator lotnictwa Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Lipinkach, w powiecie Gorlickim. Jego rodzicami byli Franciszek Iwo i Konstancja Anna Zofia z domu Jastrzębiec-Borowska[1]. Jako maturzysta zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego, otrzymał przydział do pociągu pancernego „Piłsudczyk”. Po wojnie pozostał w wojsku, przeniósł się ze Szkoły Podchorążych Piechoty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa, którą ukończył w 1927 z 16. lokatą.
Jako sierżant podchorąży obserwator otrzymał przydział do 13 eskadry liniowej. W 1928 r. otrzymał awans na podporucznika. Odkomenderowany na kurs łączności w Zegrzu (IX.28-III.29), powrócił do macierzystej jednostki z przydziałem do eskadry szkolnej – plutonu łączności. W 1931 otrzymał awans na porucznika. W czasie kwiecień 1930 – grudzień 1932 latał jako obserwator w 212 eskadrze bombowej.
Przeniesiony do Instytutu Badań Technicznych Lotnictwa na asystenta. Zginął śmiercią lotnika 27 lipca 1935 roku pod Okęciem (w okolicy wsi Gorzkiewki) przy oblatywaniu prototypu PZL P-23 II Karaś wraz z załogą (por. pilot Aleksander Kremieniecki i por. rez. obs. Stefan Marian Kłusek – oficerowie Instytutu Badań Technicznych Lotnictwa).
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, kwatera C-16, rząd 8, grób 6[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
2 lipca 1930 ożenił się z Emilią z domu Miller, primo voto Kaczkowską, artystką malarką[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Medal Niepodległości – 17 września 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Akt małżeństwa Tadeusza Odrowąż-Pieniążka i Emilii Kaczkowskiej, akt nr 212 z 1930, metryki.genealodzy.pl, 2 lipca 1930 [dostęp 2023-06-01].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Pawlak: „Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939", ISBN 978-83-87992-64-4
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona upamiętniająca pilotów
- I promocja Szkoły Podchorążych Lotnictwa - 1927r.
- Marek Rogusz Jak powstawał PZL.23 Karaś strona 15. peczniew.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)].
- "Gazeta Gdańska nr 169", 30 lipca 1935 strona 5, "Tragiczna katastrofa pod Warszawą 3 oficerów zginęło śmiercią lotnika".
- "Ilustrowany Kuryer Codzienny". 1935, nr 208 (29 VII) Strona 12, "Straszna katastrofa lotnicza pod Wilanowem. Dwaj oficerowie i urzędnik Instytutu techn.-lotn - zabici"