Tolypocladium rouxii
_G.H._Sung,_J.M._Sung_%26_Spatafora_203707_crop.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Tolypocladium rouxii |
| Nazwa systematyczna | |
| Tolypocladium rouxii (Cand.) C.A. Quandt, Kepler & Spatafora IMA Fungus 5(1): 127 (2014) | |
_G.H._Sung,_J.M._Sung_%26_Spatafora_2007_(8124638930).jpg)
Tolypocladium rouxii (Cand.) C.A. Quandt, Kepler & Spatafora – gatunek grzybów z rodziny Ophiocordycipitaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tolypocladium, Ophiocordycipitaceae, Hypocreales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[2].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1976 r. Françoise Candoussau nadając mu nazwę Cordyceps rouxii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu C.A. Quandt, Kepler i Spatafora w 2014 r.[2]
- Cordyceps rouxii Cand. 1976
- Elaphocordyceps rouxii (Cand.) G.H. Sung, J.M. Sung & Spatafora 2007[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 0,8–1,8 (2,5) cm, mocno osadzona na trzonie. Powierzchnia nieco galaretowata, w stanie wilgotnym błyszcząca, lekko lepka, początkowo ciemnobrązowa, czerwonobrązowa, później oliwkowozielona, ciemnozielona do czarnej, czasem z niebieskawym odcieniem, często z małymi brązowymi plamkami (ziarenkami). W stanie dojrzałym wypełniona jest zarodnikami[3].
Białawy do lekko żółtawego, a w starych okazach z brązowawymi smugami, u podstawy z białą grzybnią[3].
W młodych okazach białawy, potem jasnożółty, delikatny i kruchy, szczególnie w części podziemnej, o łagodnym lub nieco gorzkim smaku i bez wyraźnego zapachu[3].
- Cechy mikroskopowe
Perytecja 600–750 × 200–300 μm, worki smukłe, 350–500 × 8–10 μm, zarodniki nitkowate, wrzecionowate, 15–20 × 2–3 μm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie Tolypocladium rouxii we wschodniej części Ameryki Północnej, w Europie oraz na pojedynczych stanowiskach na zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej i w Ameryce Środkowej[5]. W Polsce podano kilka jego stanowisk pod nazwą Cordyceps rouxii, po raz pierwszy w 2009 r.[6] Podaje je także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim w rejestrze gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Grzyb pasożytniczy rozwijający się na podziemnych owocnikach grzybów z rodzaju Elaphomyces (jeleniak)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Species Fungorum [online] [dostęp 2023-01-31] (ang.).
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-01-31] (ang.).
- ↑ a b c Weißstielige Kernkeule, Weißstielige Hirschtrüffelkernkeule [online], 123 Pilzsusche [dostęp 2023-02-01] (niem.).
- ↑ a b Feng-Ming Yu i inni, Comprehensive Review of Tolypocladium and Description of a Novel Lineage from Southwest China, „Pathogens”, 10 (11), 2021, s. 1389, DOI: 10.3390/pathogens10111389, PMID: 34832545, PMCID: PMC8620668 [dostęp 2023-01-31] (ang.).
- ↑ Występowanie Tolypocladium rouxii na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-01-31] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-01-27].
- ↑ Aktualne stanowiska Tolypocladium rouxii w Polsce [online], gbif.org [dostęp 2023-01-31] (ang.).