Triada Becka
Triada Becka (ang. Beck's triad) – zespół trzech charakterystycznych objawów klinicznych towarzyszących tamponadzie serca, na który składają się:
- nadmierne wypełnienie żyły szyjnej zewnętrznej,
- hipotensja,
- stłumienie tonów serca[1].
Eponim honoruje Claude'a Schaeffera Becka (1894-1971), który opisał tę triadę w 1935 roku[2][3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 303. ISBN 83-7430-031-0.
- ↑ Beck CS. Two cardiac compression triads. Journal of the American Medical Association, Chicago, 1935, 104: 714-716.
- ↑ Beck's triad w bazie Who Named It (ang.)
