Trzyotworowy Kominek przy Bańdziochu
49°14′32″N 19°50′59″E/49,242339 19,849681| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5,4 m |
| Deniwelacja |
3,2 m |
| Wysokość otworów |
1448 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
150 m |
| Ekspozycja otworów |
ku N |
| Data odkrycia |
1968 rok |
| Odkrywca |
Czesław Majchrowicz i Janusz Nickowski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.43 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′32″N 19°50′59″E/49,242339 19,849681
| |
Trzyotworowy Kominek przy Bańdziochu – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w żlebie Żeleźniak, poniżej dolnego otworu jaskini Bańdzioch Kominiarski, obok Kominka przy Bańdziochu, na wysokości 1448 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 5,4 metrów, a jej deniwelacja 3,2 metrów[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię tworzy idący stromo do góry, wąski korytarzyk zaczynający się w dolnym (głównym), małym i szczelinowym otworze wejściowym, a kończący kominkiem. Kominek ten prowadzi do górnego otworu wejściowego. Mniej więcej w połowie korytarzyka znajduje się środkowy otwór wejściowy[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Na ścianach rosną glony i porosty[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była częścią Bańdziocha Kominiarskiego, która została odcięta przez zawalisko.
Odkryli ją prawdopodobnie Czesław Majchrowicz i Janusz Nickowski w 1968 roku równocześnie z odkryciem jaskini Bańdzioch Kominiarski. Jednak pierwszą wzmiankę o niej opublikował W. W. Wiśniewski w 1988 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-07-19] (pol.).