Twierdzenie Eltona-Odella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie Eltona-Odella – twierdzenie udowodnione w 1981 roku przez Johna Eltona i Edwarda Odella[1], które mówi, że dla każdej nieskończenie wymiarowej przestrzeni unormowanej istnieje taka liczba oraz ciąg elementów tej przestrzeni o normie 1, że dla różnych liczb naturalnych spełniony jest warunek

Wynik ten był twierdzącą odpowiedzią na pytanie postawione przez Kottmana[2] (sam Kottman udowodnił to twierdzenie w przypadku ).

Wzmocnienie twierdzenia Eltona-Odella w klasie przestrzeni nierefleksywnych[edytuj | edytuj kod]

Kryczka i Prus wzmocnili tezę twierdzenia Eltona-Odella gdy jest przestrzenią nierefleksywną[3]. Pokazali oni, że istnieje wówczas ciąg elementów tej przestrzeni o normie 1, że dla różnych liczb naturalnych spełniony jest warunek

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Elton, E. Odell, The unit ball of every infinite-dimensional normed linear space contains a (1+ε)-separated sequence, „Colloquium Mathematicum”, XLIV, 1981, s. 105–109.
  2. C. Kottman, Subsets of the unit ball that are separated by more than one, „Studia Mathematica53, 1975, s. 15–27.
  3. Andrzej Kryczka, Stanisław Prus, Separated sequences in nonreflexive Banach spaces, „Proc. Amer. Math. Soc.129 (2000), s. 155–163.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joseph Diestel, Sequences and series in Banach spaces, Springer-Verlag, New York, 1984. (Chapter XIV, 241).