Uładzimir Prakoszyn
Pełne imię i nazwisko |
Uładzimir Ramanawicz Prakoszyn |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 października 1946 |
Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
Okres |
od 9 stycznia 1996 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny, frakcja „Zgoda” |
Następca |
wybory nie odbyły się |
Uładzimir Ramanawicz Prakoszyn (biał. Уладзімір Раманавіч Пракошын[a], ros. Владимир Романович Прокошин, Władimir Romanowicz Prokoszyn; ur. 25 października 1946 w Kabaliczi) – białoruski kołchoźnik i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 25 października 1946 roku we wsi Kabaliczi, w rejonie briańskim obwodu briańskiego Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W 1970 roku ukończył Białoruską Państwową Akademię Gospodarstwa Wiejskiego. W 1967 roku pracował jako traktorzysta w międzyrejonowym oddziale ochrony roślin. W latach 1968–1969 był inżynierem mechanikiem w kołchozie im. Kirowa w obwodzie briańskim. W latach 1971–1977 pełnił funkcję głównego inżyniera w tym kołchozie. W latach 1977–1983 pracował jako główny inżynier, zastępca przewodniczącego kołchozu, przewodniczący kołchozów różnych profilów. W latach 1983–1985 był zastępcą kierownika Wydziału Rolnictwa Mohylewskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1985–1987 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Kryczewskiej Rejonowej Rady Deputowanych Ludowych. W latach 1987–1995 pracował jako dyrektor Mohylewskiego Technikum Sowchozowego. Od 1995 roku był W 1995 roku był dyrektorem Bobrujskiego Kombinatu Miejskiego[1].
Od 1994 i od 1999 roku był deputowanym do Mohylewskiej Obwodowej Rady Deputowanych Ludowych i do Bobrujskiej Miejskiej Rady Deputowanych Ludowych[1].
Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]
W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Bobrujskiego-Zachodniego Okręgu Wyborczego Nr 160. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów[4]. Był bezpartyjny[2], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Francuskiej[5]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[6].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Uładzimir Prakoszyn jest żonaty i prawosławny[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Уладзімер Раманавіч Пракошын (czyt. Uładzimier Ramanawicz Prakoszyn).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kto… ↓, s. 213
- ↑ a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №37-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2016-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.