Ulica Biała w Warszawie
| Mirów | |||||||||||||||||||
 Ulica Biała, widok w kierunku ul. Ogrodowej | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Długość |
160 m[1] | ||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||
 52°14′19,6″N 20°59′28,5″E/52,238778 20,991250
| |||||||||||||||||||
Ulica Biała – ulica w dzielnicy Wola w Warszawie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa ulicy pochodzi od bieli drewna z którego od połowy XVII wieku wznoszono tam domy. Nazwa została nadana w 1770 roku[2].
W 1806 na obszernej posesji na rogu ulic Białej i Ogrodowej powstała garbarnia należąca do Jana Temlera (przeniesiona w 1858 na ul. Okopową)[3].
W latach 1940–1942 ulica Biała, prowadząca od południa do gmachu Sądów na Lesznie, stanowiła jeden z głównych łączników pomiędzy gettem warszawskim a „stroną aryjską”.
Po wojnie rozebrano wypalone kamienice i przesunięto ulicę ok. 100 metrów w kierunku zachodnim[4]. Przy ulicy powstały budynki osiedla mieszkaniowe Mirów zbudowanego w latach 1949–1960 między ulicami: Orlą, Świerczewskiego (od 1991 al. „Solidarności”), Żelazną, Chłodną i Elektoralną[5].
U zbiegu ulic Elektoralnej i Chłodnej, u wylotu Białej w jej dawnym biegu, znajduje się jeden z pomników granic warszawskiego getta.
W październiku 2016 skwerowi znajdującemu się przy ul. Ogrodowej, naprzeciwko gmachu Sądów, tj. w miejscu w którym wcześniej biegła ulica Biała, nadano imię Władysława Bartoszewskiego[6]. Tą drogą niosła pomoc Żydom zamkniętym w getcie Rada Pomocy Żydom „Żegota”, w której prace zaangażował się Władysław Bartoszewski[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mapa Warszawy [online], mapa.um.warszawa.pl [dostęp 2020-11-28].
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 64. ISBN 83-86619-97X.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Objazdowa–Ożarowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 86, 87. ISBN 978-83-88372-42-1.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Objazdowa–Ożarowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 85. ISBN 978-83-88372-42-1.
- ↑ Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita“, 1987, s. 22. ISBN 83-85028-56-0.
- ↑ Uchwała nr XXXVI/885/2016 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 20 października 2016 r. w sprawie nadania nazwy obiektowi miejskiemu w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, 2016, poz. 9298, 4 listopada 2016 [dostęp 2016-12-05].
- ↑ Jarosław Osowski, Skwer dla Władysława Bartoszewskiego, „Gazeta Stołeczna”, 5 grudnia 2016.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 1. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 163. ISBN 83-902793-5-5.