Ulica Siemianowicka w Katowicach
| Dąbrówka Mała | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 ulica Siemianowicka (Kolonia Pniaki) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
1060 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Katowic  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 50°16′39,2″N 19°03′16,5″E/50,277544 19,054580
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Siemianowicka w Katowicach − jedna z ulic w katowickiej dzielnicy Dąbrówka Mała. Rozpoczyna swój bieg przy rondzie księdza Jerzego Pawlika (skrzyżowanie ul. Leopolda, ul. Wiertniczej, ul. Budowlanej i ul. gen. Henryka Le Ronda). Następnie krzyżuje się z ulicą Międzyblokową, ulicą Józefa Biniszkiewicza i drogą dojazdową do ulicy księdza Wiktora Siwka. Kończy swój bieg przy Elektorciepłowni Katowice. Swoją nazwę wzięła od miasta Siemianowice Śląskie, w kierunku którego biegnie.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Droga istniała już w XVIII wieku jako trakt do Siemianowic Śląskich. Powstała przy niej wtedy Kolonia Pniaki − przysiółek Dąbrówki Małej. W drugiej połowie XIX wieku na terenie Pniaków działała kopalnia „Gute Zuflucht”. Dla jej pracowników wybudowano przy ulicy osiedle tzw. „familoków”, istniejących do dzisiaj[1].
Do 1922 droga nosiła nazwę Laurahütterstrasse, w latach 1922–1932 ul. Huty Laury (wymiennie Laurahucka), 1932–1939 ul. Siemianowicka, 1939–1945 Laurahütterstrasse, od 1945 ul. Siemianowicka[2].
W latach osiemdziesiątych XX wieku w końcowym biegu ulicy wybudowano Elektrociepłownię Katowice, na terenach dawnego przysiółka Nowy Czekaj. Elektrociepłownia posiada moc cieplną 692 MW i moc elektryczną 205 MW[3]. Do 2005 ulicą kursował autobus KZK GOP linii 277. W 2009 przebudowano skrzyżowanie ulic gen. Henryka Le Ronda, Budowlanej, Siemianowickiej i Leopolda (budowa ronda księdza Jerzego Pawlika)[4].
W listopadzie 2011 spłonęła stolarnia przy ul. Siemianowickiej[5].
Obiekty i instytucje[edytuj | edytuj kod]
Przy ulicy znajdują się następujące historyczne obiekty[6]:
- budynek dawnej wytwórni farb "Reflex" z początku XX wieku (ul. Siemianowicka 1), nie zachował się w całości[7]; obiekt posiada cechy stylu historyzmu;
- krzyż przydrożny (w rejonie Elektrociepłowni Katowice) z figurą Matki Boskiej i Chrystusa; wzniesiony w 1910 z fundacji Andreasa Schidlo[8];
- familoki (ul. Siemianowicka 7, 9, 36), wybudowane na początku XX wieku w stylu historyzmu ceglanego/modernizmu;
- dom mieszkalny (ul. Siemianowicka 18), wzniesiony w pierwszej ćwierci XX wieku w stylu modernizmu/historyzmu;
- familok z pierwszej ćwierci XX wieku (ul. Siemianowicka 24), posiada cechy stylu historyzmu ceglanego prostego;
- dawna zagroda (ul. Siemianowicka 26), wzniesiona prawdopodobnie między 1818 a 1825, przebudowana w 1948, posiada cechy stylu tradycji budownictwa ludowego;
- krzyż przydrożny przy rondzie ks. Jerzego Pawlika, wzniesiony 1889 z fundacji Jana Mikusiego i Antoniego Kaczmarka[9].
W 2016 wyburzono obiekt przy ul. Siemianowickiej 14[10].
Przy ulicy Siemianowickiej swoją siedzibę mają[11]: firmy i przedsiębiorstwa usługowo-handlowe, Śląskie Centrum Poligrafii "Astralon" S.A., Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych "DP Autostrada Śląska", Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych "Drogopol", niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, Przedsiębiorstwo Budownictwa Inżynieryjno i Mostowego "Energopol", Wydawnictwo "Nowiny", Przedsiębiorstwo Budowy Dróg "Drogopol−ZW", Fundacja Na Rzecz Rozwoju i Promocji Współzawodnictwa Tenisowego, Południowy Koncern Energetyczny − Elektrociepłownia Katowice (ul. Siemianowicka 60).
Przy ulicy zlokalizowany jest teren inwestycyjny o powierzchni 16,8 ha, którego właścicielem jest miasto Katowice. Teren posiada przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową[12].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lech Szaraniec: Osady i osiedla Katowic. Katowice: Oficyna "Artur", 1996, s. 209. ISBN 83-905115-0-9.
- ↑ Michał Bulsa, Dąbrówka Mała. Dzieje dzielnicy Katowic, Katowice 2023, ISBN 978-83-64356-57-5, s. 349.
- ↑ Urząd Miasta Katowice: Lokalny Program rewitalizacji miasta Katowice na lata 2007-2013. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
- ↑ Urząd Miasta Katowice: Obwodnica Siemianowic Śląskich i Czeladzi − włączenie do układu drogowego Katowic. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
- ↑ Katowice: Pożar zakładu stolarskiego w Dąbrówce Małej (pol.) www.katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2011-11-24]
- ↑ Urząd Miasta Katowice: Wartości dziedzictwa kulturowego (załącznik 1.9). www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
- ↑ Urząd Miasta Katowice: Protokół nr 47/10 z posiedzenia Komisji Górniczej Rady Miasta Katowice. (pol.) www.bip.um.katowice.pl [dostęp 2011-06-27]
- ↑ Zdjęcie krzyża w Wikimedia Commons: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Katowice_-_Pniaki_-_ulica_Siemianowicka.jpg
- ↑ Zdjęcie krzyża w Wikimedia Commons: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Katowice_-_krzyż_na_rondzie_-_skrzyzowanie_Le_Ronda_i_Siemianowickiej.jpg
- ↑ Michał Bulsa, Barbara Szmatloch, Katowice, których nie ma, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2019, s. 119, ISBN 978-83-7729-502-1.
- ↑ Spis firm na ulicy Siemianowicka w mieście Katowice. www.katalog.pf.pl. [dostęp 2011-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-31)]. (pol.).
- ↑ Siemianowicka Street. www.invest.katowice.eu. [dostęp 2011-06-27]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Bulsa, Dąbrówka Mała. Dzieje dzielnicy Katowic, Katowice 2023, ISBN 978-83-64356-57-5.
- Katowice − Informator, red. S. Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993.
- Katowice - Plan miasta, wyd. Demart SA, Warszawa 2009/2010.
