V symfonia Schuberta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

V Symfonia B-dur D 485 – piąta symfonia skomponowana przez Franza Schuberta w 1816.

Kompozycja powstała na potrzeby amatorskiej orkiestry, działającej w rodzinnym domu Schuberta, w której kompozytor grał na altówce. Czas trwania utworu wynosi ok. 27 minut[1].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Symfonia ma charakter kameralny[2]. Napisana została na flet, dwa oboje, dwa fagoty, dwa rogi i smyczki[3]

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Utwór składa się z czterech części[3]:

  1. Allegro
  2. Andante con molto
  3. Menuetto: Allegro molto
  4. Allegro vivace

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Teresa Chylińska, Stanisław Haraschin, Bogusław Schaeffer, Przewodnik koncertowy, wyd. 4, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991, s. 833, ISBN 83-224-0132-9, OCLC 68674313.
  2. Wojciech Skrzydlewski, Wirtualne symfonie dla każdego – muzyka w cyberprzestrzeni, „Studia Edukacyjne” (62), 2021, s. 137–146, DOI10.14746/se.2021.62.8, ISSN 1233-6688 [dostęp 2022-11-19].
  3. a b Franz Schubert, Sinfonie Nr. 5 in B D 485 = Symphony no. 5 in B flat major, OCLC 838958043 [dostęp 2022-11-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]