Węzły chłonne pachwinowe powierzchowne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Węzły i naczynia chłonne kończyny dolnej.

Węzły chłonne pachwinowe powierzchowne (łac. nodi lymphatici inguinales superficiales) – grupa węzłów chłonnych kończyny dolnej drenujących chłonkę z obszaru skóry położonego między pępkiem a czubkami palców stóp[1].

Topografia[edytuj | edytuj kod]

Węzły zlokalizowane są pod więzadłem pachwinowym w okolicy trójkąta udowego na powięzi szerokiej, szczególnie w tej części, która nosi nazwę powięzi sitowatej (łac. fascia cribrosa). Bocznie ogranicza je mięsień krawiecki, przyśrodkowo mięsień przywodziciel długi, od góry wzmiankowane więzadło pachwinowe. Liczba węzłów chłonnych wynosi od 10 do 15; grupują się w dwa pasma: pionowe i poziome. Pionowe leżą wzdłuż końcowego odcinka żyły odpiszczelowej, poziome zaś położone są wzdłuż żyły powierzchownej okalającej biodro[1].

Naczynia chłonne[edytuj | edytuj kod]

Naczynia doprowadzające pasma pionowego biegną wzdłuż żyły odpiszczelowej i prowadzą chłonkę z powierzchownych naczyń kończyny dolnej. Z kolei pasmo poziome otrzymuje chłonkę z narządów płciowych zewnętrznych (poza żołędzią prącia i łechtaczki, skąd limfa uchodzi do węzłów pachwinowych głębokich[2]), krocza, pasma skórnego kanału odbytowego oraz skóry dolnej części pośladków. Część bocznych węzłów drenuje przednio-boczną ścianę brzucha. U kobiet dodatkowo do pasma poziomego prowadzą drobne przewody limfatyczne z dna macicy[1]. Naczynia odprowadzające wiodą chłonkę do[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka – Tom V: Układ wewnątrzwydzielniczy. Układ naczyniowy. Warszawa: PZWL, 1960, s. 596-597.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher: op.cit. 1960, s. 600.