Władysław Mehr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Władysław Mehr (ur. 6 stycznia 1888 w Złoczowie, zm. ?) – polski działacz komunistyczny, członek KPP, późniejszy konfident policji i krytyk komunizmu.

Do partii komunistycznej wstąpił po raz pierwszy we Francji (1923). Agitował też w Belgii, skąd za działalność komunistyczną został wydalony. W 1925 przez Niemcy powrócił do Polski i nawiązał kontakty ze strukturami KPP w Poznaniu. Został sekretarzem poznańskiego komitetu miejskiego KPP. Był za działalność konspiracyjną kilkakrotnie sądzony i odsiadywał wyroki[1]:

  • 3 marca 1927 - 2,5 roku twierdzy (sąd poznański),
  • 29 stycznia 1929 - 8 miesięcy aresztu (sąd krakowski),
  • 26 czerwca 1930[2] - 5 lat twierdzy (sąd poznański), proces wraz z Franciszkiem Danielakiem[3].

Lata spędzone w więzieniach poświęcił na obserwację struktur polskiego ruchu komunistycznego. Krytyce poddawał zwłaszcza dystrybucję środków finansowych. Prawdopodobnie podczas odbywania ostatniego z wyroków, załamał się i nawiązał współpracę z policją, stając się jej tajnym współpracownikiem. Z czasem został zdemaskowany i od tego czasu stał się oficjalnym krytykiem systemu komunistycznego, m.in. publikując artykuły antykomunistyczne w poznańskiej prasie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wstrząsająca spowiedź b. komunisty, Orędownik, nr 67, 22.3.1937, s.1-2
  2. Orędownik podaje błędnie rok 1931 - rok 1930 podaje Becela i współczesny artykuł w Gońcu Częstochowskim
  3. Wyrok w Poznaniu, w: Goniec Częstochowski, nr 160, 15.7.1939, s.2
  4. Tadeusz Becela, Lata górne i chmurne, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1965, s.287 (przypis autora)