Wacław Bacharz

Wacław Bacharz

starszy legionista
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1915 Czyżowice
Data i miejsce śmierci	28 kwietnia 1988 Kobiela
Przebieg służby
Lata służby	do 1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	4 Pułk Piechoty Legionów, Wojskowa Składnica Tranzytowa (Westerplatte)
Główne wojny i bitwy	obrona Westerplatte
Odznaczenia

Wacław Bacharz (ur. 15 maja 1915 w Czyżowicach, powiat Kazimierza Wielka, zm. 28 kwietnia 1988 w Kobieli) – starszy legionista Wojska Polskiego II RP, członek załogi i obrońca Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte w wojnie obronnej 1939.

Życiorys

Obrona Westerplatte

Urodził się w Czyżowicach, jako syn Tomasza i Ludwiki z domu Poradów. Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej. Służbę wojskową odbywał w 4 pułku piechoty Legionów w Kielcach, skąd został skierowany na Westerplatte, dokąd przybył 31 marca 1939. Brał udział w obronie Westerplatte będąc w załodze placówki „Przystań”.

Po kapitulacji Westerplatte był jeńcem Stalagu I A Stablack w Prusach Wschodnich. A następnie pracował w majątkach okolicznych Niemców jako robotnik przymusowy. Z niewoli zwolniony w 1945. Od powrotu w rodzinne strony był pod stałą obserwacją Urzędu Bezpieczeństwa. Ożenił się i zamieszkał we wsi Kobiela.

Upamiętnienie

• Tablica na Westerplatte z nazwiskiem Bacharza

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari (1989)
• Odznaka Grunwaldzka (1960)
• Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
• Medal „Za udział w Wojnie Obronnej 1939" (1982)
• Odznaka honorowa „Za zasługi dla Miasta Gdańska”

Zobacz też

• Ostatnia załoga Westerplatte

Bibliografia

• Zbigniew Flisowski, Westerplatte, Warszawa, 1978, ISBN 978-83-11-07694-5.